بررسي ميزان تطابق فعاليت‌ها و روش‌هاي تدريس در دوره‌هاي يادگيري الكترونيكي با نظريه‌هاي يادگيري

هدف:‌ ظهور فناوري‌هاي نوين باعث گسترش يادگيري الكترونيكي شده است با وجود اين نبايد يادگيري الكترونيكي را يك سيستم آموزشي مجزا دانست كه نوع آموزش را تعيين كند بلكه يادگيري الكترونيكي بايد انعكاس‌دهنده نظريه‌ها و فنون يادگيري و روان‌شناسي باشد و در جهت تسهيل به‌كارگيري اين نظريات در فرايند يادگيري عمل نمايد. بر اين مبنا هدف پژوهش حاضر بررسي ميزان توجه به نظريات مهم يادگيري در ارائه دوره‌هاي يادگيري الكترونيكي دانشكده علوم تربيتي دانشگاه شهيد بهشتي تهران مي‌باشد. روش:‌ نوع پژوهش به لحاظ رويكرد، كمي ‌و از نوع تحليل محتوا و بر مبناي مدل تعيين مقوله‌هاي اصلي نظريات يادگيري كنل و همكاران انجام ‌گرفته است. جامعه موردپژوهش 330 جلسه كلاس درس الكترونيك براي 22 ماده درسي قرار داده‌شده بر روي سيستم آموزش الكترونيكي دانشكده علوم تربيتي دانشگاه شهيد بهشتي تهران در نيم‌سال اول سال تحصيلي 96-1395 مي‌باشد. براي انتخاب جامعه نمونه از روش تصادفي منظم استفاده گرديد و از اين تعداد جلسات، 91 جلسه كلاس درس با استفاده از فرمول كوكران و با پذيرش خطاي 0/01 به‌عنوان نمونه موردپژوهش انتخاب شدند. داده‌ها به روش تحليل محتواي كمي ‌بررسي شدند. يافته‌ها:‌ نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه بيشتر فعاليت‌ها و فناوري‌هاي به‌كار گرفته‌ شده در اين دوره‌ها بر مبناي نظريات يادگيري رفتارگرايي به ميزان (51%) مي‌باشد و فعاليت‌هاي اندكي از اين دوره‌ها بر مبناي درگير نمودن يادگيرنده در جريان تدريس و تئوري‌هاي يادگيري مانند ساختن‌گرايي به ميزان (12%) مي‌باشد. بر اين اساس لازم است به ضمن طراحي مجدد محيط‌هاي يادگيري الكترونيكي با استفاده از فناوري‌هاي نوين آموزشي و يادگيرنده‌محور، و آموزش مدرسان اين دوره‌ها جهت طراحي و به‌كارگيري فعاليت‌هاي يادگيري اشتراكي و همكارانه به غني‌شدن محيط‌هاي يادگيري الكترونيكي كمك نمايند.