تأثير آموزش مبتني بر الگوي طراحي آموزشي چهار مؤلفه اي بر ميزان يادگيري درس فيزيولوژي

The Effect of Teaching based on the Four-Component Instructional Design Model on the Students’ Learning in Physiology

مقدمه: الگوهاي مختلف طراحي آموزشي نقش مهمي را در بهبود يادگيري و آموزش دانشجويان ايفا مي كند. پژوهش حاضر باهدف تعيين تأثير الگوي طراحي آموزشي چهار مؤلفه اي بر ميزان يادگيري دانشجويان در درس فيزيولوژي انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون - پس آزمون و كنترل بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل كليه دانشجويان رشته پرستاري دانشكده پرستاري و مامايي كرمانشاه در سال تحصيلي 95-94بود. از بين جامعه هدف، تعداد 30 نفر با استفاده از نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمايش(15نفر) و كنترل(15نفر) به شيوه تصادفي گماشته شدند. در ابتدا هر دو گروه از نظر ميزان يادگيري در درس فيزيولوژي با استفاده از نمرات آزمون هاي يادگيري درس فيزولوژي مورد ارزيابي قرار گرفتند. در اين پژوهش آموزش مبتني بر الگوي طراحي آموزشي چهار مولفه اي درس فيزيولوژي در 10 جلسه آموزشي 45 دقيقه اي در يك ترم تحصيلي بر روي گروه آزمايش اجرا شد. در حالي گروه كنترل چنين مداخله دريافت نكرد. در خاتمه جلسات آموزشي دوباره هر دو گروه مورد ارزيابي قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: يافته ها نشان داد كه آموزش مبتني بر الگوي طراحي آموزشي چهار مولفه اي سبب ارتقاي ميزان يادگيري دانشجويان در درس فيزيولوژي مي شود. نتيجه گيري: اين نتيجه، نشان دهنده موفقيت استفاده از مدل طراحي آموزشي چهار مولفه اي براي يادگيري موضوعات پيچيده و شاهد علمي منتج از پژوهش براي توصيه به كاربرد اين الگو در تدريس در دانشگاه هاي علوم پزشكي است.

Introduction & Objective: Different models of instructional design play an important role in improving student learning and education. The purpose of this study was to determine the effect of four-component instructional design model on students’ learning in physiology course. Methods: The present study was a semi-experimental design with pre-test, post-test and control group. The statistical population of this study was all nursing students of Nursing and Midwifery Faculty of Kermanshah University in the academic year of 2015-2016. Out of the target community, 30 people were selected using convenience sampling and randomly assigned to experimental group (n=15) and control group (n=15). Initially, both groups were measured in terms of the amount of learning in physiology course using test scores obtained in the course. In this study, the four-component instructional design model for physiology course was implemented on the experimental group in 10 sessions of 45 minutes during a semester. The control group did not receive any intervention. At the end of the training sessions, both groups were evaluated again. Data were analyzed using covariance analysis. Results: Findings showed that the four-component instructional design model increased the level of students’ learning in physiology course. Conclusion: This result demonstrates the success of the use of the four-component instructional design model for learning complex subjects and it is suggested that, as a scientific evidence derived from research, this model is applied to teach courses in medical science universities.