تبيين همبستگي مهارت هاي فراشناختي با اثربخشي تدريس در ميان اعضاء هيأت علمي

Explaining the Correlation of Metacognitive Skills with Effectiveness of Teaching among Faculty Members

مقدمه: هدف پژوهش حاضر تبيين اثربخشي تدريس بر اساس مهارت هاي فراشناختي در ميان اعضاء هيأت علمي دانشكده علوم پزشكي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تبريز در سال تحصيلي 1396-1395 بوده است. روش: روش پژوهش توصيفي-همبستگي و جامعه آماري شامل اعضاي هيأت علمي زن و مرد دانشكده علوم پزشكي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تبريز مي باشند كه به طور تمام وقت و مدعو به تعداد 150 نفر در اين دانشكده مشغول به تدريس بوده اند. حجم نمونه پژوهش 108 نفر بوده كه بر اساس جدول مورگان و كرجسي و با روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي نسبي، انتخاب شده اند. براي جمع آوري داده ها، از پرسشنامه مهارت هاي فراشناختي ( MAI ) كه بين اعضاء هيأت علمي توزيع شد و پرسشنامه نشانگرهاي كيفيت تدريس اثر بخش كه به ازاي هر هيأت علمي سه نفر از دانشجويان كه به صورت تصادفي انتخاب شده بودند به ارزيابي اثربخشي تدريس اساتيد خود پرداخته اند، استفاده گرديد. يافته ها: نتايج استفاده از آزمون آماري همبستگي پيرسون و رگرسيون نشان داد كه اثربخشي تدريس بر اساس مهارت هاي فراشناختي در ميان اعضاء هيأت علمي قابل پيش بيني مي باشد. نتيجه گيري: ارتقاء مهارت هاي فراشناختي و آموزش آن به اعضاء هيأت علمي آموزش پزشكي، مي تواند به ارتقاء اثربخشي تدريس آنان منجر شود.

Introduction: The purpose of this study was to explaining the effectiveness of teaching based on metacognitive skills among faculty members of the faculty of medical sciences of Islamic Azad University, Tabriz branch in the academic year 2015-2016. Methods: The research method was descriptive-correlational and the statistical population included male and female faculty members of the faculty of medical sciences of Islamic Azad University of Tabriz. There were 150 full time and invitees in this faculty. The sample size is 108 people who have been selected based on Morgan and Krejcy tables and by stratified random sampling method. To collect the data, the Metacognition awareness inventory (MAI) distributed among faculty members and the questionnaire of effective teaching quality indicators, which, for each faculty, consisted of three randomly selected students, to assess the effectiveness of teaching their faculty members have been used. Results: The results of Pearson correlation and regression test showed that the effectiveness of teaching based on metacognitive skills among faculty members is predictable. Conclusion: Improvement of metacognitive skills and its instruction to faculty members of medical education can lead to promotion of their teaching effectiveness.