كليدواژه :
دانش صريح , دانش ضمني , آموزش پزشكي , مدل پزشكي
چكيده فارسي :
مقدمه: در آموزش پزشكي بر نقش انحصاري دانش صريح تاكيد شده و دانش ضمني به حوزه تفكر غيرحرفه‌اي غيرعقلاني حتي رازآميز رانده شده است. مساله اين است كه چرا پزشكان و سياست‌گذاران حوزه سلامت و پزشكي بر اساس سنتي ديرپا، مولفه‌هاي دانش ضمني را امري ناخوشايند و نا آشنا مي‌پندارند كه از نظر آن‌ها بر‌خلاف تفكر صريح، مفاهيم اين نوع دانش مبهم غيرمشخص يا مغشوش به نظر مي‌آيد.
روش‌ها: رويكرد حاكم بر اين تحقيق كيفي است .در اين پژوهش از روش تحليل مفهومي بهره گرفته شده است كه هدف از آن تبيين مفهوم آموزش در پزشكي از دريچه دانش ضمني است. در اين روش مفاهيم به كار گرفته شده در يك ساختار‌بندي جديد مورد تحليل و واكاوي مجدد مفهومي قرار مي‌گيرند.
يافته‌ها: ارزيابي مدلي جايگزين درباره تشخيص باليني داراي الزامات و پيامدهاي مهمي در عرصه آموزش پزشكي است. در اين پژوهش با نشان دادن نقاط ضعف مدل مرسوم در آموزش پزشكي مبتني بر دانش صريح كه در آن جايگاهي براي دانش ضمني پزشكان در نظر گرفته نشده است، با تحليل مولفه‌هاي دانش ضمني شامل مشاهده، كارآموزي و روايت؛ ارائه مدلي جايگزين با عنوان مدل آموزش ضمني در پزشكي مطرح شده است.
نتيجه‌گيري: مدل آموزش ضمني شيوه مناسبي براي اصلاح رويكردهاي تقليل‌گرايانه و كمي در پزشكي است. اين نوع نگرش حاصل از دانش ضمني بايد انگيزه‌ها، عقايد، تمايلات و ارتباطات فردي را به عنوان شالوده‌هاي اصلي و ضمني در نظام آموزش پزشكي مورد لحاظ قرار دهد.
چكيده لاتين :
Introduction: In medical education, the exclusive role of explicit knowledge has been
emphasized, and tacit knowledge has been driven to the irrational, even mysterious, sphere of
thought. The issue is why physicians and policy makers in the field of health and medicine, based
on a long tradition, regard the components of tacit knowledge as unpleasant and unfamiliar. In
their view, contrary to explicit thinking, the concepts of this type of knowledge are obscure or
unobtrusive.
Methods: The dominant approach to this research is qualitative. In this research, conceptual
analysis method has been used. The purpose of this paper is to clarify the concept of medical
education as an implicit knowledge gate. In this method, the concepts used in a new structure are
analyzed and redefined.
Results Evaluation of an alternative model for clinical diagnosis has important implications and
results in medical education. This study demonstrates the disadvantages of the conventional model
in explicit knowledge-based medical education that has no place in physicians' tacit knowledge.
By analyzing the tacit knowledge components, including observation, training and narrative, an
alternative model of tacit education model in medicine is proposed.
Conclusion: The tacit teaching model is a suitable method for moderating reductive and
quantitative approaches in medicine. This type of attitude derived from tacit knowledge should
consider motives, beliefs, aspirations and personal connections as the main and tacit basis of the
medical education system.
