بررسي ميزان انطباق رفتار نگارشي نگارندگان و كاربران پايگاه‌هاي اطلاعات علمي فارسي با دستورالعمل‌هاي مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسي در ارتباط با پيوسته‌نويسي، نزديك‌نويسي و جدانويسي كلمات

هدف: هدف كلي پژوهش حاضر شناخت ميزان انطباق رفتار نگارشي نگارندگان و كاربران پايگاه‌هاي اطلاعات علمي فارسي با دستورالعمل‌هاي مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسي از نظر پيوسته‌نويسي، نزديك‌نويسي و جدانويسي كلمات است. روش‌شناسي: پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر طرح تحقيق ارزيابانه است. جامعه پژوهش حاضر را دو گروه تشكيل مي‌دهد، يكي مدارك موجود در سه پايگاه اطلاعات علمي فارسي يعني مگيران، مركز منطقه‌اي اطلاع رساني علوم و فناوري و اس.آي.دي؛ و ديگري دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه شيراز در سال تحصيلي (9493). ابزار پژوهش شامل دو سياهه وارسي محقق ساخته بود. هر سياهه شامل 12 مصداق (كليدواژه) از مجموع قواعد گزينش شده دستورالعمل‌هاي مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسي بود كه امكان رخداد جدانويسي، نزديك‌نويسي و پيوسته‌نويسي آن‌ها در هنگام نگارش وجود داشت. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان داد رفتار نگارشي كاربران تنها در 25.23 درصد از موارد منطبق با قواعد دهگانه دستورالعمل‌هاي مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسي بود؛ و در مقابل، 75.76 درصد از كاربران اين قواعد را ناديده گرفته بودند. رفتار نگارشي نگارندگان در 40 درصد از موارد مغاير با قواعد دهگانه دستورالعمل‌هاي فرهنگستان زبان و ادب فارسي بود و در مقابل، 60 درصد از نگارندگان اين قواعد را رعايت كرده‌ بودند. از ديگر يافته‌هاي پژوهش اين بود كه باوجود آشنايي 6.62 درصد از كاربران با نحوه درج نيم‌فاصله از طريق صفحه كليد رايانه، درعمده قواعد دهگانه اغلب كاربران شكل نگارشي پيشنهادي فرهنگستان، يعني نزديك‌نويسي را رعايت نكرده بودند. اصالت/ارزش: به پشتوانه پژوهش حاضر و پژوهش‌هاي مشابه، فرهنگستان زبان و ادب فارسي مي‌تواند ضمن آگاهي از سليقه و گرايش نگارشي نگارندگان و كاربران محمل‌هاي الكترونيكي در زمان مواجهه با كلماتي كه داراي چند شكل نگارشي هستند، نسبت به اولويت‌بخشي و سياستگذاري جهت اصلاح يا بهبود دستورالعمل‌هاي نگارشي خط فارسي و در نتيجه محقق ساختن يك رسم‌الخط واحد و مورد پذيرش طيف گوناگون استفاده‌كنندگان گام بردارد.