بومي سازي شاخص هاي مديريت كارآفريني پايدار گردشگري در هتل هاي ايران

مفهوم پايداري در صنعت گردشگري مفهومي اثرگذار و بحث برانگيز در چند دهه اخير در سراسر جهان بوده است. سازمان ها و شركت ها غالبا به عنوان عاملان اصلي ايجاد مسائل زيست محيطي و اجتماعي و در نتيجه منشأ ناپايداري در جامعه شناخته مي شوند. هتل ها نيز به عنوان يكي ازبخش هاي مهم صنعت گردشگري آثارمختلفي برمحيط برجاي مي گذارند اما مظاهرپايبندي به اصول توسعه پايداردربين كسب وكارهاي مختلف صنعت گردشگري و از جمله هتل ها در ايران، چندان گسترده نيست.بسياري از نويسندگان متأخر، كارآفريني را موتور محركه توسعه پايدار دانسته و معتقدند قدرت نوآورانه كارآفريني، انقلاب صنعتي بعدي و آينده اي پايدارتر را به همراه خواهد داشت. اما مفهوم پايداري بسيار پيچيده است و عملياتي كردن و سنجش ميزان پيشرفت در مسير پايداري در همه حوزه ها بسيار دشوار بوده و نيازمند تدوين شاخص هاي دقيق و سازگار ومناسب است. بنابراين، مقاله حاضر به دنبال پاسخ به اين پرسش است كه فرايند بومي سازي شاخص هاي مديريت كارآفريني پايدار در هتل هاي ايران چگونه است؟ بدين منظور بااستفاده ازروش توصيفيتحليلي و پيمايش ونظرخواهي ازاستادان،خبرگان ومتخصصان، به شيوه دلفي به ارائه شاخص ها ومعيارهاي مناسب (بومي شده) براي اندازه گيري پيشرفت به سوي كارآفريني پايداردرهتل هاي ايران پرداخته شده است. براساس يافته  هاي تحقيق درمجموع 56 شاخص، معرفي گرديد كه از آن ميان، 19 شاخص معرف پتانسيل هاي كارآفريني و پايداري، 4 شاخص معرف قصد و نيت، 11 شاخص در بعد اقتصادي، 6 شاخص در بعد اجتماعي، 8 شاخص در بعد زيست محيطي و 8 شاخص نيز در بعد نهادي شناسايي شدند كه متناسب با شرايط كسب و كارهاي گردشگري از جمله هتل ها در ايران هستند.