بررسي اثرات گردشگري شهري بر كيفيت زندگي شهروندان مطالعه موردي: شهر ياسوج

توسعه گردشگري اثرات گوناگوني به‌همراه دارد؛ به‌طوركلي مي‌توان آن‌ها را به اثرات و پيامدهاي اقتصادي، محيطي و اجتماعي ـ فرهنگي تقسيم كرد كه البته بسته‌ به بافت و شرايط جامعه مي‌تواند مثبت يا منفي باشد. در همين زمينه، ازجمله اثرهايي كه توسعه گردشگري شهري به‌دنبال دارد، اثري است كه بر كيفيت زندگي شهروندان مي‌گذارد. در اين پژوهش، سعي بر اين شده است كه ضمن برآورد سطح زندگي در شهر ياسوج، با تأكيد بر فعاليت‌هاي گردشگري، رابطه ميان گردشگري و كيفيت زندگي نيز بررسي شود. پژوهش حاضر، از نوع پژوهش هاي توصيفي ـ تحليلي و به‌لحاظ هدف كاربردي است. جامعه آماري شامل تمامي شهروندان بالاي 15 سال شهر ياسوج است. نمونه آماري، با استفاده از فرمول منطقي كوكران، 383 نفر از شهروندان شهر هستند. براي انتخاب نمونه‌هاي آماري از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده و براي تجزيه و تحليل اطلاعات از تكنيك تحليل عاملي تأييدي و SPSS استفاده شده است. نتايج تحليل عاملي نيز حاكي از اين است كه، ازنظر شهروندان ياسوج، مهم‌ترين عواملي كه بر كيفيت زندگي آنان مي‌تواند مؤثر واقع شود به‌ترتيب اهميت عبارتند از: عامل اقتصادي، فيزيكي/كالبدي، زيست‌محيطي، سلامت و بهزيستي فردي، آموزش و فرهنگ، تفريح و اوقات فراغت. همچنين،به‌منظور سنجش روابط آماري گردشگري وسطح كيفيت زندگي، از آزمون همگونيكاي‌دو استفاده شده است. نتايج آزمون همگوني كاي‌دو، مبتني بر جدول توافقي، نشان‌دهنده وجود تفاوت معنادار آماري بينگردشگري و سطح كيفيت زندگي است.