اولويتهاي اصلاح نظام مالياتي ايران با تاكيد بر فعاليت‌هاي گردشگري (رويكرد مدلسازي تفسيري ساختاري)

يكي از ابعاد مهم برنامه هاي اصلاح مالياتي در كشورهاي مختلف جهان، اصلاح دستگاه وصول ماليات و به تبع آن مكانيزاسيون فرآيندهاي مالياتي است. در اين ارتباط، مي توان به حوزه هاي مختلفي چون ثبت نام موديان مالياتي، دريافت و پردازش اظهارنامه ها، حسابرسي، پرداخت ماليات، تبادل اطلاعات بين دستگاه هاي مختلف، مديريت منابع مالي و انساني، جمع آوري اطلاعات، مديريت تمكين و غيره اشاره كرد كه پتانسيل هاي زيادي براي توسعه از طريق فناوري اطلاعات و ارتباطات دارند. نظام مالياتي ايران در طول بيش از يك دهه اخير شاهد اصلاحات عمده اي در سياست ها و مديريت مالياتي بوده است. با وجود اين پيشرفت ها، هنوز شاهد پراكندگي و تعدد سيستم هاي مختلف كامپيوتري در سازمان امور مالياتي هستيم. عدم وجود يكپارچگي در مديريت سيستم ها، نبود مراكز داده، ضعف در مديريت جريان اطلاعات، عدم ارتباط با پايگاه اطلاعاتي ساير دستگاه ها، مديريت جزيره اي سيستم ها  و غيره از اهم مشكلات سازمان امور مالياتي در مديريت مالياتي باشد. در اين مقاله پس از مرور كلي ادبيات موضوع و تجارب جهاني، از نظرات خبرگان مالياتي، جهت شناسايي چالش ها و مشكلات نظام مالياتي ايران با تاكيد بر توسعه كاربردهاي فناوري اطلاعات و ارتباطات در مديريت مالياتي، بهره گرفته شده است و در اين ميان صنعت گردشگري مورد توجه ويژه قرار گرفته است. در فرآيند آسيب شناسي نظام مالياتي، از رويكرد سيستمي جهت شناسايي چالش ها و مشكلات مزبور در سه بخش ورودي هاي سيستم، خروجي هاي آن و در نهايت تبديل فرآيندهاي سيستم مالياتي كشور، استفاده شده است. در گام بعدي با بهره گيري از نظرات خبرگان ،29گزينه يا مولفه اصلاح در بخش هاي مختلف دستگاه مالياتي شناسايي و با استفاده از رويكرد مدل سازي ساختاري تفسيري(ISM)، نسبت به تعيين اولويت هاي اصلاح اقدام شد. بر اساس نتايج تحقيق، برنامه اصلاح نظام مالياتي ايران در اين بخش در 6 سطح كه با يكديگر ارتباطات پسين و پيشين دارند، طبقه بندي شده است.