تاثير مديريت برند داخلي بر رفتارهاي شهروندي سازماني در صنعت هتل داري: نقش ميانجي هويت سازماني و عجين شدن با شغل

هدف از پژوهش حاضر، بررسي نقش ميانجي هويت‌سازماني و عجين شدن با شغل در تأثير مديريت برند داخلي بر رفتارهاي شهروندي سازماني بوده است. در اين راستا، از روش تحقيق پيمايشي استفاده شد. جامعه آماري اين تحقيق را كليه كاركنان هتل‌هاي پنج ستاره استان تهران تشكيل داده كه از ميان آن‌ها 319 نفر بر اساس جدول مورگان به‌عنوان نمونه آماري به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شده است. گردآوري داده‌هاي تحقيق حاضر از طريق پرسشنامه انجام شده است. روايي و پايايي پرسشنامه مذكور به ترتيب با استفاده از روايي صوري و سازه و همچنين محاسبه آلفاي كرونباخ بررسي و تأييد گرديده است. به‌علاوه، براي تحليل داده‌ها و آزمون فرضيه‌هاي پژوهش از مدل‌سازي معادلات ساختاري با بهره‌گيري از نرم‌افزار اسمارت پي ال اس استفاده شده است. بر اساس يافته‌هاي پژوهش، از بين تأثير ابعاد مديريت برند داخلي بر هويت‌سازماني، اثر آموزش برند محور و رهبري تحول‌آفرين و ارتباطات داخلي برند تائيد گرديد. همچنين از بين تأثير ابعاد مديريت برند داخلي بر عجين شدن با شغل، اثر رهبري تحول‌آفرين تائيد ولي ارتباطات داخلي برند و آموزش برند محور رد گرديد. درنهايت، يافته‌ها نشان داد كه هويت‌سازماني و عجين شدن با شغل مي‌تواند به‌عنوان يك متغير پيش‌بين بر رفتارهاي شهروندي سازماني نسبت به همكاران، سازمان و مشتريان در صنعت هتلداري اثرگذار باشد.