تبيين هم بستگي فضايي خدمات عمومي و گردشگري شهري مشهد

شهر مشهد در دهه هاي اخير تحولات فضايي فزاينده اي در توسعه خدمات عمومي خود تجربه كرده است. توزيع نامتوازن خدمات عمومي مشهد مسائل مختلفي براي گردشگران و ساكنين بوجود آورده است. پژوهش حاضر دو هدف اصلي را دنبال مي نمايد. يك هدف بررسي همبستگي فضايي ميان خدمات عمومي و خدمات گردشگري شهري از يك طرف و همبستگي فضايي ميان خدمات عمومي و جاذبه هاي گردشگري شهري از طرف ديگر است. هدف ديگر بررسي نابرابري فضايي ميان حوزه هاي شهري در دسترسي به خدمات عمومي است. به همين منظور ابتدا تلاش مي شود با رويكردي توصيفي شاخص هاي دسترسي به خدمات عمومي و خدمات و جاذبه هاي گردشگري شهري مشهد محاسبه شود. اين شاخص ها با استفاده از تكنيك درونيابي وزني معكوس فاصله (IDW) و مبتني بر داده هاي پايگاه اطلاعات شهري مشهد محاسبه مي شوند. سپس با استفاده از ضرايب همبستگي پيرسون و تكنيك هاي تحليل عاملي و تحليل خوشه اي همبستگي فضايي ميان شاخص هاي دسترسي مورد آزمون قرار مي گيرد. نتايج پژوهش بيانگر همبستگي فضايي معناداري ميان دسترسي به خدمات عمومي و دسترسي به خدمات و جاذبه هاي گردشگري شهري مشهد است. همچنين نابرابري فضايي ميان حوزه هاي مركزي در مقايسه با حوزه هاي حاشيه اي شهر مشهد در دسترسي به خدمات عمومي تاييد مي شود. مجموعه اين نتايج بيانگر اثرات فضايي معنادارگردشگري شهري بر توسعه فضايي خدمات عمومي بويژه در حوزه هاي مركزي شهر مشهد است.