بررسي وضعيت مصرف داروهاي ضد باكتريايي در مرغداري هاي گوشتي استان قم

زمينه مطالعه: داروهاي ضد باكتريايي ساليان متمادي است كه در درمان و يا پيشگيري از بيماري‌هاي طيور به كار مي‌روند و مصرف نابجا و يا بي رويه آن‌ها مي‌تواند اثرات زيان آوري در بهداشت عمومي از جمله بروز بقاياي دارويي در فرآورده‌هاي طيور ايجاد كند. هدف: بررسي فراواني و نحوه مصرف انواع داروهاي ضدباكتريايي در مزارع پرورش طيور گوشتي استان قم. روش كار: در مطالعه حاضر استان قم به شش منطقه (شمال، غرب، جنوب غرب، جنوب، جنوب شرق و شرق) تقسيم گرديد و در مجموع 138 واحد مرغداري گوشتي (59%) با استفاده از پرسشنامه و به طور حضوري بررسي شد. نتايج: اين مطالعه نشان داد كه بيشترين فراواني مصرف تركيبات ضدباكتريايي در واحدهاي طيور گوشتي استان قم مربوط به سولفامتوكسازول+ تريمتوپريم (93.4%) بود و داروهاي انروفلوكساسين (60.0 %)، كوليستين (49.7%)، فورازوليدون (42.0%) اكسي تتراسايكلين (17.5%) و كلرامفنيكل (14.6%) از نظر فراواني نسبي مصرف در رديف‌هاي بعد قرار داشتند. ميانگين تعداد دفعات استفاده از اين داروها بازاي هر واحد مرغداري در يك دوره پرورش 4842 روزه 0.37± 3.0 بار بود. از نكات قابل توجه در يافته‌هاي اين مطالعه، درصد بالاي مصرف داروهاي غيرمجاز مانند فورازوليدون و كلرامفنيكل است كه حاكي از بي توجهي و يا ناآگاهي مسئولان واحدهاي پرورش طيور به خطرات اين گونه داروها در بهداشت عمومي است. نتيجه گيري نهايي: با توجه به كاربرد گسترده و فراوان داروهاي ضد باكتريايي در واحدهاي طيور گوشتي، انجام اقدامات همه جانبه در حوزه‌هاي آموزشي، پژوهشي و اجرايي بخش‌هاي دامپزشكي و دامپروري كشور براي استفاده منطقي و مسئولانه اين گونه داروها در صنعت طيور ضروري است.