مطالعه تغييرات هورمون‌هاي تري يدوتيرونين و تيروكسين و ارتباط آن با هيستوپاتولوژي غده تيروئيد گاوميش رودخانه‌اي در اهواز

زمينه مطالعه: هورمون هاي تيروئيدي از جمله مهمترين عوامل موثر در تنظيم سوخت و ساز و متابوليسم انرژي و پروتئين در نشخواركنندگان هستند.هدف: در مطالعه حاضر، وضعيت هيستوپاتولوژي غده تيروئيد و ارتباط آن با مقادير سرمي هورمون‌هاي تيروئيدي در گاوميش رودخانه‌اي در شهرستان اهوازمورد بررسي قرار گرفته است. روش كار: براي انجام اين مطالعه از 89 راس گاوميش ( 66 ماده، 23 نر) نمونه گيري از خون و غده تيروئيد به عمل آمد. نمونه‌هاي واجد هر دو لب غده تيروئيد از هر دام، پس از انتقال به آزمايشگاه پاتولوژي و تهيه مقطع، به روش هماتوكسيلين ائوزين رنگ‌آميزي شده و تحت بررسي ميكروسكوپي قرار گرفتند. مقادير سرمي هورمون هاي 3 T و 4 T با استفاده از روش اليزا اندازه‌گيري شد. نتايج: نتايج اين مطالعه نشان داد كه 31 راس (34.8 درصد) واجد ضايعات پاتولوژي در غده تيروئيد بودند كه از نظر نوع و فراواني، اين ضايعات به ترتيب شامل؛ هيپرپلازي موضعي (31.5 درصد)، متاپلازي (2.2درصد) و تيروئيديت مزمن (1.1 درصد) بود. توزيع ضايعه بر اساس جنس نيز نشان داد كه 30.3 درصد از گاوميش‌هاي ماده و 52.2 درصد از گاوميش‌هاي نر واجد ضايعه بودند. مقايسه ميزان هورمون‌هاي 3T و 4T در دام‌هاي سالم و ضايعه‌دار نشان داد كه فقط مقادير سرمي هورمون T4 در دام‌هاي سالم به‌طور معني‌داري بيشتر از دام‌هاي داراي غده تيروئيد واجد ضايعه است (0.02=P). نتيجه گيري نهايي: در پايان اين مطالعه نتايج نشان داد كه همبستگي مثبت و معني‌داري بين مقادير سرمي 3T و 4T در گاوميش‌هاي داراي ضايعه وجود دارد(r = 0.4 , p 0.05)، در حالي كه اين ارتباط در دام‌هاي سالم بسيار ضعيف است(r =0.1, p 0.05).