ارزيابي كمّي الگوي ريوي ناشي از پنوموني در سگ ها قبل و پس از تزريق ماده حاجب وريدي با استفاده از تصاوير سي تي اسكن

زمينه مطالعه: الگوي آلوئولار در ريه سگ‌ها در اثر چندين عارضه مختلف همانند پنوموني، ادم و خونريزي ريوي مي‌تواند رخ دهد ولي تفريق اين عوارض از هم و تشخيص علت ايجاد الگوي آلوئولي با راديوگرافي معمولا امكان پديز نيست. هدف: بررسي عدد‌هانسفيلد و الگوي ريوي ناشي از پنوموني در سگ‌ها با استفاده از تصاوير سي‌تي‌اسكن و تأييد تشخيص عارضه با روش آسپيراسيون با سوزن از بافت درگير ريه با هدايت سي‌تي به عنوان روش تشخيصي بسيار مطمئن و بي‌خطر. روش كار: در اين تحقيق از ده سگ داراي علائم تنفسي‌ مشكوك به پنوموني پس از تأييد وجود الگوي آلوئولار در ريه به وسيله راديوگرافي، و بررسي‌هاي هماتولوژي، تصاوير سي‌تي‌اسكن تهيه شد. سپس ماده حاجب يددار يوهگزول از كاتتر وريدي به درون وريد سفاليك تزريق و پس از 1.5 تا 3 دقيقه سي‌تي‌اسكن تكرار شد. در نماي عرضي سي‌تي از نواحي درگير ريه آسپيراسيون انجام و از محتويات آلوئول‌ها نمونه‌هايي بر روي لام تهيه و جهت تشخيص قطعي نوع عارضه به آزمايشگاه ارسال گشت. پس از تأييد عارضه پنوموني توسط آزمايشگاه تصاوير سي‌تي به دقت بررسي و الگوي درگيري ريه و عدد‌هانسفيلد مشخص شد. نتايج: در همه‌ بيماران نواحي شكمي ريه‌ها در بخش‌هاي جلويي و مياني درگير بود. درگيري ريه چپ شديدتر بود. ميانگين عدد‌هانسفيلد نواحي درگير ريه قبل از تزريق ماده حاجب بين 31 تا 39 و پس از تزريق بين 46 تا 70 بود. يعني حدود 15 تا 30 واحد افزايش را نشان مي‌داد. همچنين ماده حاجب با افزايش كنتراست نواحي درگير باعث تفريق بافت درگير ريه از بافت‌هاي نرم مجاور گشت. آزمايش هماتولوژي نيز در همه بيماران عفونت را نشان مي‌داد. نتيجه‌گيري نهايي: با توجه به نتايج اين تحقيق مي‌توان از سي‌تي‌اسكن و آسپيراسيون ريه با هدايت سي‌تي براي تشخيص قطعي عارضه پنوموني استفاده نمود