ارزيابي توزيع بافتي آنزيم رودناز در گونه هاي بومي ماهيان رودخانه كارون

زمينه مطالعه: سيانيد آزاد يك سم قوي در محيط‌هايي آبزيان مي‌باشد. ماهيان آب شيرين حساس‌ترين گروه آبزيان به سيانيد هستند كه در غلظت‌هاي بالا‌تر از g/L 20 مرگ و مير بالايي ايجاد مي‌شود. تماس ماهيان با يون سيانيد سبب بروز استرس، افزايش مرگ و مير و بالا رفتن قابل توجه بار متابوليكي مي‌شود. رودناز يك آنزيم ميتوكندريايي عمومي در پروكاريوت‌ها و يوكاروت‌ها مي‌باشد كه يون سيانيد را با تبديل آن به تيوسيانات، سم‌زدايي مي‌نمايد. هدف: هدف از اين مطالعه ارزيابي و مقايسه توزيع بافتي آنزيم رودناز در بافت‌هاي مختلف 4 گونه از ماهيان بومي شامل برزم، بني، شيربت و گطان مي‌باشد. روش كار: در مطالعه حاضر 10 نمونه از هر گونه ماهي (در مجموع 40 نمونه) با ميانگين طول 6.5± 32.5 و ميانگين وزن110 ± 440 گرم از چهار منطقه ذخيره صيد رودخانه كارون  شامل گتوند، شوشتر، دارخوين و اهواز  جداسازي شدند. فعاليت آنزيم رودناز در بافت‌هاي كبد، كليه، آبشش و روده‌ها اندازه‌گيري شد. واحد فعاليت آنزيم بر اساس ميكرومول تيوسيانات توليد شده در مدت يك دقيقه در دماي 37 درجه سانتي‌گراد و 9.2= pH محاسبه و بر اساس واحد U/mg پروتئين ارايه گرديد. نتايج: فعاليت آنزيم رودناز در تمام بافت‌هاي مورد مطالعه و با مقادير متفاوت تاييد گرديد. بيشترين ميزان فعاليت آنزيم در كبد و كليه و پس از آن در آبشش و روده‌ها بدست آمد. فعاليت ويژه آنزيم در محدوده 0/135-0/337 در كبد، 0/113-0/262 در كليه، 0/121-0/157 در آبشش و0/162-0/094در روده‌ها بدست آمد. نتيجه گيري نهايي: نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه آنزيم رودناز در بافت‌هاي مختلف گونه‌هاي مورد مطالعه بيان مي‌شود و ممكن است در اعمال فيزيولوژيك مختلف نقش داشته باشد كه تعيين دقيق اين اعمال نيازمند تحقيقات بيشتر مي‌باشد.