ارزيابي داده‌هاي بارش دور سنجي GPM در مقابل داده‌هاي مشاهده‌اي (موردمطالعه: غرب ميانه ايران)

يكي از مهم‌ترين مشكلات پژوهشگران در مطالعات جوي و هيدرولوژيكي، نداشتن داده‌هاي به‌روز و طولاني‌مدت با دقت مناسب است. در بسياري از مناطق كوهستاني و بياباني، ايستگاه‌هاي سينوپتيك و باران‌سنجي با فاصله مناسب توزيع نشده‌اند. لذا استفاده از داده‌هاي بارش ثبت‌شده توسط ماهواره‌ها مي‌تواند مكمل مناسبي براي رفع كمبود اين نوع از داده باشد. هدف پژوهش حاضر، ارزيابي صحت داده‌هاي ماهواره‌اي در مقابل داده‌هاي مشاهداتي است. در اين پژوهش تصاوير بارش روزانه ثبت‌شده توسط سنجنده GPM با قدرت تفكيك 0.1× 0.1 درجه در غرب ميانه ايران براي 1390 روز در بازه زماني 3.12/2014 تا 1.31/2016 مورد ارزيابي قرار گرفته است. بدين منظور، از داده‌هاي بارش روزانه 31 ايستگاه سينوپتيك به ‌عنوان داده مشاهداتي و براي ارزيابي داده‌ها از شاخص‌هاي آماري، EF، IA، slope، bias، Rmse، استفاده ‌شده است. نتايج نشان داد كه در مجموع بارش روزانه حاصل از سنجنده GPM در غرب ميانه ايران از دقت مناسبي برخوردار نيست. بر اساس ضريب تعيين بيش از 77 درصد ايستگاه مقدار ضريب تعيين كمتر از 0.5 دارند و تنها براي 7 ايستگاه، مقدار ضريب تعيين به 0.5 و بيشتر مي‌رسد كه در بهترين حالت براي ايستگاه نورآباد لرستان مقدار اين شاخص 0.57 است. نتايج ساير شاخص‌ها نيز بيانگر دقت پايين و انحراف بالاي مقادير بارش روزانه اين سنجنده در مقابل بارش مشاهداتي است. مقايسه مجموع بارش برآورد شده سنجنده GPM در مقابل مجموع بارش هر ايستگاه نشان داد هرچند اين سنجنده نمي‌تواند مقدار دقيق و مناسبي از بارش روزانه منطقه غرب ايران را برآورد كند، باوجود اين، رفتار مكاني بارش غرب ايران را در حالت كلي به‌خوبي نشان مي‌دهد و اين شرايط بيانگر دقت بيشتر اين سنجنده در مقياس‌هاي زماني بالاتر (ماه، سال) است.