رابطه سواد سلامت، خودكارآمدي درك شده و عملكرد خودمراقبتي دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه مدارس مروج سلامت شهرستان ميانه‌سال 96-1395

زمينه و هدف: خودمراقبتي در نوجوانان در راستاي توانمندسازي سلامت هر جامعه، از اقدامات مؤثر محسوب مي گردد. در اين راستا نقش مدارس مروج سلامت قوت بيشتري دارد. از سوي ديگر سواد سلامت به عنوان يكي از ابزارهاي اساسي ارتقاي سلامت جامعه، موردتوجه سياست گذاران قرارگرفته است. اين پژوهش باهدف رابطه سواد سلامت، خودكارآمدي درك شده و عملكرد خودمراقبتي دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه مدارس مروج سلامت شهرستان ميانه در سال 96-95 انجام گرفت. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي همبستگي 320 دانش آموز دختر دوره دوم متوسطه مدارس مروج سلامت، به روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي تصادفي انتخاب شدند. جهت گردآوري داده ها از پرسشنامه هاي سنجش سواد سلامت نوجوانان، خودكارآمدي عمومي و سبك زندگي ارتقاء دهنده سلامت نوجوانان AHP استفاده شد. تجزيه وتحليل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 21 و آزمون هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه به روش هم زمان (ENTER) انجام گرديد. يافته ها: نتايج نشان داد بين سواد سلامت و خودكارآمدي درك شده و عملكرد خودمراقبتي دانش آموزان دختر مدارس مروج سلامت، همچنين بين مؤلفه هاي سواد سلامت با مؤلفه هاي خودمراقبتي در آنان ارتباط مثبت و معني داري وجود دارد. بين مؤلفه محاسبه سواد سلامت با مؤلفه هاي تغذيه، مسئوليت در برابر سلامتي، رشد معنوي و فعاليت فيزيكي خودمراقبتي رابطه معني داري مشاهده نشد. نتايج تحليل رگرسيوني نشان داد ابعاد خودكارآمدي، استفاده و ارتباط سواد سلامت پيشگويي كننده هاي بهتري براي عملكرد خودمراقبتي شناخته شدند (0/605 = 2R). همچنين، سواد سلامت و خودكارآمدي درك شده مي توانند عملكرد خودمراقبتي دانش آموزان را به ميزان 51 درصد پيشگويي كنند. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد، دانش آموزاني كه سواد سلامت و خودكارآمدي درك شده بيشتري دارند عملكرد خودمراقبتي در آن ها بالاتر است لذا توصيه مي گردد به منظور بهبود عملكرد خودمراقبتي دانش آموزان بايد سواد سلامت و خودكارآمدي آنان در سطح مدارس ارتقاء يابد. نوع مطالعه: مطالعه پژوهشي.