تأثير سبك خراساني بر نگارگري ايراني

احساس، زبان مشترك انسان هاست و ادبيات و هنر، زبان بيان احساس؛ ادبيات زبان گفتار و نوشتار است و هنر بازگوكننده آن به روايت تصوير. طبيعت بهترين و آموزنده ترين تصوير براي شاعران و هنرمندان است. در سبك خراساني، به ويژه در شاهنامه، اشعار رودكي، سخن منوچهري، خمسه نظامي و... عناصر طبيعي، الهام بخش شاعران در سروده ها مي باشند كه در ساير سبك ها كمتر با آن روبرو هستيم. پيوند ادبيات و نقاشي امري غيرقابل انكار است و اجزاي اين پيوند را در سبك خراساني و مكتب نگارگري هرات به عالي ترين شكل خود مي بينيم. مي توان گفت كه زيبايي شناسي ادبي ـ هنري، نه تنها با سبك خراساني آغاز مي شود، بلكه در اين سبك به عـالي ترين درجه نيز مي رسد. كتابت، معماري، نگارگري، نقاشي قهوه خانه اي و... از نمونه هايي تكامل يافته در اثبات اين فرضيه است كه سبك خراساني، مادر ادبيات تصويري فارسي است.