مروري بر كاربرد كودهاي آلي رايج در كشت و توليد برنج سالم و ارگانيك

برخيروش‌هاي متداول كشاورزي، موفقيت قابل‌ ‌قبولي در استفاده از منابع نداشته و با اتكاء به نهاده‌هاي مصنوعي موجب ايجاد سيستم هاي زراعي ناپايدار، بروز بحران هاي زيست‌ محيطي و اثرات منفي بر سلامت انسان و دام گرديده است. اين در حالي‌ست كه ايمني غذايي و كيفيت محصولات كشاورزي در بسياري از نقاط جهان، دغدغه اصلي بسياري از مردم در طبقات متوسط و پردرآمد جوامع به‌شمار مي رود. زراعت ارگانيك يكي از روش هاي به‌‌زراعي توليد محصولات كشاورزي است كه عدم استفاده از نهاده هاي شيميايي يكي از پارامترهاي اساسي آن است. بر طبق آمار فائو سطح زير كشت برنج در ايران در سال 2016، 556787 هكتار بود كه بخش وسيعي از آن از پتانسيل و استعداد لازم به‌منظور ترويج روش‌هاي كم‌‌نهاده و بدون ‌نهاده در توليد محصول سالم ارگانيك برخوردار است. با توجه به بررسي‌هاي صورت گرفته و در راستاي كاهش و مصرف متعادل كودهاي شيميايي، كاربرد 2.5 تا 20 تن در هكتار كود مرغي، پنج تا 20 تن در هكتار كود گاوي و 10 تا 40 تن در هكتار كود گوسفندي، 20 تن در هكتار كود سبز، پنج تا 10 تن در هكتار كمپوست آزولا، پنج تن در هكتار كمپوست كاه و كلش به‌تنهايي و يا در تلفيق با كودهاي شيميايي در مزارع برنج توصيه شده است و به‌نظر مي‌رسد كه كاربرد كودهاي آلي با بهبود خصوصيات فيزيكوشيميايي خاك، موجب كاهش چشمگير (70 تا بيش از 90 درصد) مصرف كودهاي شيميايي شده و اثرات مثبت فراواني را در جهت پايداري توليد برنج به‌دنبال داشته باشد.