فرسايش تونلي، تهديد يا فرصت

فرسايش تونلي از جمله فرسايش هاي آبي و تشديد شونده است كه ظهور و گسترش آن موجب تغييرات بارز در منظر زمين، پسرفت اراضي، تخريب محيط‌زيست و تلفات خاك و آب مي‌شود. اين نوع فرسايش باعث از بين رفتن حاصلخيزي خاك سطحي و نابودي زمين هاي كشاورزي شده و خطراتي را براي مردم، ماشين‌آلات كشاورزي، دام و راه هاي ارتباطي به دنبال دارد. از طرفي اين نوع فرسايش باعث ايجاد چشم اندازهاي طبيعي در منطقه شده و به عنوان پناهگاه براي حيات‌وحش و رويش گياهان و درختان وحشي محسوب مي شود. هدف از اين تحقيق معرفي پتانسيل هاي مثبت و منفي فرسايش تونلي در بخشي از نهشته هاي لسي شرق استان گلستان مي باشد. در اين تحقيق ميداني، مشخصات تمامي فرسايش هاي تونلي از قبيل: نوع درختچه هاي موجود، نوع كاربري، شيب، موقعيت و جهت جغرافيايي آن ها، ثبت و مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد بيشترين تونل ها در كلاس شيب ٤٥٢٠ درصدو شيب هاي مقعر با كاربري مرتعي رخ داده است. از 348 فرسايش تونلي موجود، 133 عدد داراي درخت و درختچه شامل انار، سياه تلو و انجير بودند. اين نوع فرسايش در نهشته هاي لسي محل مناسبي براي رشد گياهان و درختان مي باشد و در اقليم نيمه خشك مي تواند فرصت مناسبي را براي رشد گياهان فراهم كند.