بررسي انتقادي رويكردهاي سرل، دنت و پاتنم به جايگاه فلسفي هوش مصنوعي

اين مقاله  به دو بخش كلي تقسيم شده است. در بخش نخست صورت‌بندي پاتنم، دنت و سرل به جايگاه فلسفي هوش مصنوعي به صورت كلي، طرح شده و نقاط ضعف هر يك نشان داده مي‌شود. سپس صورت‌بندي برگزيده با تفكيك دو تراز فلسفه‌علمي ‌و فلسفه‌ذهني شرح داده مي‌شود. در تراز فلسفه‌علمي‌ مسئله آن است كه آيا هوش مصنوعي مي‌تواند دستگاهي بسازد كه در آزمون نامحدود تورينگ پيروز شود؟ اما در تراز فلسفه‌ذهني مسئله اين است كه اگر چنين دستگاهي ساخته شد، آيا ذهن دارد؟ در بخش دوم از نوشتار مهم‌ترين مسئله‌هاي طرح‌شده در اين دو تراز ارزيابي مي‌شود. مهم‌ترين مسئله در تراز فلسفۀ علمي، مسئلۀ چارچوب، يعني مسئلۀ چگونگي روبه‌رويي با رويدادهاي تعريف‌ناشده و غيرمنتظره است. اين مسئله بزرگ‌ترين مانع بر سر راه پيروزي هوش مصنوعي در آزمون تورينگ بوده است. در ادامه در تراز فلسفه‌ذهني سه مسئله ارزيابي شده است: مغالطۀ آدمك، استدلال اتاق چيني و نقد بر اساس تئوري گودل. مغالطۀ آدمك نشان مي‌دهد هوش مصنوعي امر ذهني را به امري دلخواه تبديل مي‌كند، اما دو نقدديگر، اگرچه بر پارادايم كلاسيك هوش مصنوعي وارد است، بر شبكه‌هاي عصبي پيوندگرا وارد نيست.