آسيب شناسي اجرا و توسعه طرح هاي فاضلاب در ايران

مروري بر تجربه‌هاي برآمده از بيست و چند سال اجراي طرح‌هاي فاضلاب در كشور نشان مي‌دهد كه به رغم تلاش‌هاي فراوان انجام شده و نيل به شاخص 46/81 درصد جمعيت شهري بهره‌مند از خدمات مدرن فاضلاب، لازم است با آسيب‌شناسي طرح‌هاي اجرا شده، زمينه براي حصول راهكارهاي متناسب با شرايط كشور و مآلاً تسريع در پوشش فراگير خدمات مدرن فاضلاب فراهم آيد. عدم توجه به توجيه فني و اقتصادي در مطالعات طرح‌ها، شمار قابل توجه طرح‌هاي نيمه تمام و ظرفيت‌هاي بلا استفاده ايجاد شده، از جمله آسيب‌هاي عمومي طرح‌هاي فاضلاب در كشور است كه بر آن كيفيت نامطلوب پساب و كارآمدي پايين فرآيندهاي تصفيه در برخي طرح‌هاي اجرا شده را بايد بر آن افزود. توجه به موضوع بازار اقتصادي و تعرفه‌هاي پساب، شفافيت‌ در سياست‌هاي بازيابي و كاربري پساب، ايجاد الگوهاي متناسب با وضعيت اقليمي و توان اجرايي و راهبري، آسيب‌شناسي نگهداري و به روزآوري تأسيسات و نيروي انساني راهبر آن، به همراه زمينه‌سازي براي همراه ساختن بخش خصوصي در اجرا و راهبري طرح‌ها، از جمله موضوع‌هاي پيش روي اين بخش است.