اثر تمرين ورزشي استقامتي و اسيد گاليك بر فاكتور نكروز دهندۀ تومور آلفا در يك مدل حيواني بيماري آلزايمر

مقدمه: بيماري آلزايمر يك اختلال تخريب كنندۀ عصبي غيرقابل بازگشت تدريجي است كه در آن نورون ها به ويژه آن هايي كه در منطقۀ حافظه هستند، آسيب مي بينند و سبب افزايش سطح سايتوكاين هايي مانند فاكتور نكروز دهندۀ تومور آلفا مي گردد. در مطالعه حاضر، ما اثر تمرين ورزشي استقامتي و تجويز مزمن اسيد گاليك را بر سطح فاكتور نكروز دهندۀ تومور آلفا در هيپوكامپ موش صحرايي در مدل بيماري آلزايمر در معرض قرار گرفته با تري متيل تين بررسي كرديم. مواد و روش ها: 70 سر موش صحرايي مادۀ نژاد اسپراگ داولي به هفت گروه تقسيم شدند: 1. كنترل 2. بيماري آلزايمر 3. اسيد گاليك 50 4. اسيد گاليك 100 5. تمرين 6. تمرين و اسيد گاليك 50 7. تمرين و اسيد گاليك 100. به منظور القاء بيماري آلزايمر، تري متيل تين (8 ميلي گرم بر كيلوگرم وزن بدن) به صورت درون صفاقي به موش هاي صحرايي به گروه هاي 2 تا 7 تزريق گرديد. موش هاي صحرايي در گروه هاي 5، 6 و 7 يك برنامۀ ورزشي هشت هفته اي را روي يك تردميل متحرك (با سرعت 15 تا 20 متر در دقيقه، شيب 0% به مدت 15 تا 30 دقيقه در روز و 5 روز در هفته) انجام دادند. حيوانات گروه هاي 3 و 6 در معرض 50 ميلي گرم بر كيلوگرم وزن بدن اسيد گاليك و حيوانات گروه هاي 4 و 7 در معرض 100 ميلي گرم بر كيلوگرم وزن بدن اسيد گاليك به صورت روزانه به مدت دو هفته قرار گرفتند. سپس سطح فاكتور نكروز دهندۀ تومور آلفا در هيپوكامپ اندازه گيري شد. يافته ها: يافته ها نشان دادند كه سطح فاكتور نكروز دهندۀ تومور آلفا در هيپوكامپ در تمام گروه هاي آزمايش در مقايسه با گروه بيماري آلزايمر كاهش يافت. نتيجه گيري: يافته هاي ما نشان دادند كه تمرين ورزشي استقامت، مصرف اسيد گاليك و به كارگيري هم اسيد گاليك و هم درمان مشترك با تمرين اثرات تعديل گر ايمني دارد و مي تواند براي مهار آزادسازي سايتوكاين پس از مسموميت با تري متيل تين استفاده گردد.