بررسي ارتباط بين تن‌سنجي جمجمۀ عصبي و ضريب هوشي در بين دانشجويان ايراني در مناطق سردسير و گرمسير

مقدمه: گزارش شده است كه تن سنجي جمجمۀ عصبي و هوش تأثيرات دوطرفه دارند. هدف از تحقيق حاضر، مطالعۀ رابطۀ بين تن سنجي جمجمۀ عصبي و ضريب هوشي در دانشجويان ساكن در مناطق گرمسير و سردسير در ايران است. مواد و روش ها: روش تحقيق حاضر مقايسه اي و توصيفي تحليلي است. تعداد كلي عبارت از 100 نفر از دانشجويان پزشكي سالم آذري زبان بود. طول، عرض و ارتفاع جمجمۀ عصبي به وسيلۀ كاليپر مارتين سالر اندازه گيري گرديد. ظرفيت مغز دانشجويان با استفاده از فرمول Pearson Lee مشخص گرديد. در مرحلۀ بعد، همۀ دانشجويان با آزمون هوشي وكسلر آزمايش شدند. تصويربرداري تشديد مغناطيسي در 10 نفر از دانشجويان با بالاترين ضريب هوشي و 10 نفر از دانشجويان با پايين ترين ضريب هوشي انجام شد. رابطۀ بين حجم لوب هاي فرونتال و تمپورال با مقياس كامل هوشي ارزيابي گرديد. يافته ها: نتايج نشان دادند كه ظرفيت بالاتر مغز با بيشترين ضريب هوشي همراه بود. تفاوت هاي قابل توجهي بين دانشجويان دختر و پسر از مناطق گرمسير و سردسير مشاهده شد. ميزان بالاتر مقياس كامل هوشي در دانشجويان پسر با حجم بزرگتري از لوب فرونتال همراه بود. بالاترين ضريب هوشي در دانشجويان دختر با حجم بزرگتري از لوب تمپورال مشاهده گرديد. مقياس كامل هوشي با حجم لوب فرونتال و لوب تمپورال به ترتيب در دانشجويان پسر و دختر ارتباط دارد. نتيجه گيري: اين مطالعه يك رابطه اي را بين آب و هوا، حجم مغز و حجم لوب هاي فرونتال و تمپورال با مقياس كامل هوشي نشان داد.