نشانگرهاي زيستي پاسخ هاي قلبي -عروقي در ميان جانبازان جنگ مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه

مقدمه: تأثير احتمالي اختلال استرس پس از سانحه بر نشانگرهاي بيولوژيكي قلبي عروقي، سبب شده است كه آن به يك بخش ضروري و مشخص در پنجمين راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني تبديل شود. هدف از اين مطالعه بررسي نشانگرهاي زيستي قلبي عروقي در جانبازان جنگ مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بود. مواد و روش ها: در اين مطالعۀ توصيفي مقطعي در سال 1393، 34 نفر از مردان جانباز جنگ از ميان جانبازاني كه مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بودند از استان كرمانشاه شركت نمودند. آن ها توسط كميتۀ پزشكي به عنوان بيماراني كه از اختلال استرس پس از سانحه رنج مي برند مورد آزمايش قرار گرفتند. داده ها از طريق چك ليست نشانگان اختلال استرس پس از سانحه نسخۀ نظامي، گردآوري شدند. يافته ها: داده ها نشان داد كه ميانگين سن، درصد جانبازي و مدت حضور هر شخص در جبهه به ترتيب 53/73، 42/72 و 4/07 سال بود. ميانگين نمرات فشارخون سيستوليك، فشارخون دياستوليك، ضربان قلب، و دماي بدن به ترتيب برابر با 123/72 ميلي متر جيوه، 82/94 ميلي متر جيوه، 89 بار در دقيقه و 36/51 درجۀ سانتي گراد بود. علاوه بر اين ضريب همبستگي پيرسون ميان نشانگرهاي زيستي قلبي عروقي و نمرۀ كل به دست آمده در چك ليست نشانگان اختلال استرس پس سانحه مثبت و معني دار بود. نتيجه گيري: نتايج نشان مي دهد كه نشانگرهاي زيستي پاسخ هاي قلبي عروقي به عنوان يك ريسك فاكتور براي بيماري هاي قلبي عروقي در جانبازان مبتلابه اختلال استرس پس از سانحه به شمار مي رود.