مقايسۀ خصومت و اختلالات خواب در ميان دانشجويان رشتۀ پرستاري با اختلال استرس پس از سانحه

مقدمه: علاوه بر يازدهمين ويرايش طبقه بندي بين المللي بيماري ها، در پنجمين راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني اذعان شده است كه نگرش ها (نسبت به خود، ديگران، جهان و آينده) و كيفيت خواب مي تواند به طور جدي توسط اختلال استرس پس از سانحه مختل شود. پژوهش حاضر به منظور مقايسۀ خصومت و اختلالات خواب در دانشجويان پرستاري با و بدون اختلال استرس پس از سانحه انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعۀ توصيفي علّي مقايسه اي بر روي 190 (140 دختر و 50 پسر) دانشجوي پرستاري دانشگاه آزاد اسلامي تويسركان، ايران انجام گرديد. شركت كنندگان توسط نمونه گيري طبقه اي انتخاب شدند. در اين مطالعه سه پرسشنامه شامل فهرست اختلال استرس پس از سانحه ويرايش عادي، خرده مقياس خصومت از پرسشنامۀ پرخاشگري بأس و پري و خرده مقياس اختلالات خواب از پرسشنامۀ مي سي سي پي، براي اختلال استرس پس از سانحۀ مربوط به جنگ مورد استفاده قرار گرفت. يافته ها: 56 نفر از 190 دانشجو با علايم اختلال استرس پس از سانحه مشخص شدند. اين گروه از دانشجويان به طور قابل توجهي نمرات بالاتري در خصومت و اختلالات خواب داشتند. تجزيه و تحليل رگرسيون نشان داد كه اختلالات خواب و خصومت، پيش بيني كننده هاي مثبت معني داري براي اختلال استرس پس از سانحه بودند. نتيجه گيري: با توجه به شيوع قابل ملاحظه و تأثير اختلال استرس پس از سانحه بر كيفيت خواب و خصومت بيماراني كه از اختلال استرس پس از سانحه رنج مي برند، به نظر مي رسد كه مداخله براي پيشرفت تشخيص و درمان بسيار مهم است.