اثر اسيد گاليك و تمرين ورزشي استقامتي بر فاكتور نوروتروفيك مشتق از مغز در يك مدل از دژنراسيون هيپوكامپ

مقدمه: هدف از اين پژوهش، بررسي اثر اسيدگاليك بر سطح هيپوكامپي فاكتور نوروتروفيك مشتق از مغز در موش هاي مسموم شده با تري متيل تين كلرايد پس از هشت هفته تمرين استقامتي بود. مواد و روش ها: هفتاد موش صحرايي نر نژاد اسپراگ داولي انتخاب شدند و به صورت تصادفي به هفت گروه تقسيم شدند، شامل: گروه 1 كنترل، 2 شم، 3 اسيدگاليك 50، 4 اسيدگاليك 100، 5 تمرين، 6 تمرين + اسيدگاليك 50 و 7 تمرين + اسيدگاليك 100. دژنراسيون هيپوكامپ توسط تري متيل تين كلرايد (8 ميلي گرم/كيلوگرم) در همۀ گروه ها بجز حيوان هاي كنترل القاء شد. طي هشت هفته، موش هاي صحرايي گروه هاي 3، 6 و 7 روي نوار گردان بدون شيب با يك سرعت 15 تا 20 متر در هر دقيقه براي 15 تا 30 دقيقه در هر جلسه، پنج بار به طور هفتگي دويدند. علاوه بر اين گروه هاي 4 و 6 با اسيدگاليك (50 ميلي گرم/كيلوگرم) و گروه هاي 5 و 7 با گاليك اسيد (100 ميلي گرم/كيلوگرم) هر روز به مدت 14 روز تحت درمان قرار گرفتند. يافته ها: يافته ها نشان داد كه سطوح هيپوكامپي فاكتور نوروتروفيك مشتق از مغز در همۀ گروه هاي آزمون نسبت به گروه شم به طور معني داري بالاتر بود. نتيجه گيري: تمرين استقامتي و اسيدگاليك و همچنين تركيب آن ها سطوح هيپوكامپي فاكتور نوروتروفيك مشتق از مغز در مدل مسموميت با تري متيل تين كلرايد را افزايش مي دهد.