ارزيابي ماهيت حقوقي حملات سايبري با نگاهي به منشور سازمان ملل متحد

حملات سايبري به عنوان شيوه نوين جنگي در حال بروز و ورود به عرصه مخاصمات مي باشد. اين شيوه جنگي به علت ملموس نبودن فضاي ايجاد شده در آن باعث بروز ابهاماتي در عرصه اعمال قواعد حقوق بين الملل بر آن گرديده است. مرز در اين فضاي غير ملموس كاربرد فضاهاي ديگر حقوق بين الملل (خشكي، دريا، هوا، فضا) را ندارد. مسئله اي كه در اين نوشتار مطرح است بررسي اين نكته مي باشد كه حملات سايبري با توجه به اصول منشور ملل متحد در كدام اصل مي گنجد. آيا حملات سايبري شامل اصل منع عدم توسل به زور مي شود؟ آيا حملات سايبري در زمره اصل عدم مداخله در امور داخلي دولت ها قرار مي گيرد؟ معيار و ضابطه در قاعده مندي حملات سايبري بر اساس اصول منشور ملل متحد چه مي باشد؟ و اينكه دولت قرباني اين حملات حق توسل به دفاع مشروع و اقدامات متقابل را در مقابله با اين حملات دارد؟ معيار تشخيص حملات سايبري در مفهوم زور توجه به شدت و گستردگي است كه در نظريات ديوان بين المللي دادگستري هم بدان پرداخته شده است.