وضعيت كاربرد فناوري اطلاعات و ارتباطات در مدارس هوشمند ابتدايي شهر شوش

هدف از پژوهش آگاهي از وضعيت كاربرد فناوري اطلاعات و ارتباطات (فاوا) در محيط ياددهييادگيري مدارس هوشمند دوره ابتدايي شهر شوش بود. روش پژوهش، آميخته از نوع تبييني بود. اين پژوهش در مدارس هوشمند پسرانه دوره ابتدايي شهر شوش انجام شد. در بخش كمّي به علت كوچك بودن حجم نمونه، كليه معلمان (70 نفر) به روش سرشماري انتخاب شدند. داده‌هاي كمّي پژوهش با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته گردآوري شد. روايي پرسشنامه، توسط تعدادي از متخصصان علوم تربيتي مورد تائيد قرار گرفت و پايايي آن با استفاده از آلفاي كرانباخ، 0.94 محاسبه شد. در بخش كيفي پژوهش، مصاحبه با 10 نفر از مديران و 10 نفر از معلمان انجام گرفت. براي تحليل داده‌هاي كمّي از تي تك نمونه‌اي؛ و براي تحليل داده‌هاي كيفي از روش تحليل محتواي كيفي استفاده شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد وضعيت كاربرد فاوا در پنج مؤلفه: 1 استفاده معلمان از محتواي الكترونيكي (چندرسانه‌اي) در فرايند ياددهييادگيري، 2 طراحي محتواي الكترونيكي (چندرسانه‌اي) مورد نياز توسط خود معلمان، 3 نقش دانش‌آموزان در تهيه محتواي الكترونيكي (چندرسانه‌اي)، 4 استفاده از فاوا براي استمرار ياددهييادگيري، 5 ترغيب دانش‌آموزان جهت استفاده از فاوا براي گسترش دانش و تعميق يادگيري توسط معلمان؛ پايين‌تر از حد مطلوب بود. با تحليل داده‌هاي كيفي موانع مهمي از قبيل ضعف دانش و مهارت معلمان و دانش‌آموزان و خانواده؛ مشكلات فرهنگي و نگرشي مربوط به معلمان، خانواده و دانش‌آموزان؛ مشكلات مربوط به زيرساخت، امكانات و منابع مالي؛ ضعف انگيزشي؛ و همچنين مشكلات مربوط به برنامه درسي؛ به‌عنوان موانع كاربرد فاوا در مدارس موردمطالعه شناسايي شد.