تحليل كيفيِ شرايط، وضعيت و پيامدهاي عادت‌واره نهادي عاملان اجتماعي ميدان توليد آموزش (مطالعه موردي معلمان دوره متوسطه دوم شهر مشهد

پژوهش حاضر سعي در تبيين اين مسأله را دارد كه وضعيت عادت‌واره آموزشي معلمان در ايران چگونه است، در طول زمان دستخوش چه تغييراتي شده است، چه شرايطي در شكل‌دهي آن نقش داشته است و چه پيامدهايي به دنبال داشته است؟ بر اين اساس هدف اصلي در تحقيق حاضر بررسي وضعيت و تحولات عادتواره آموزشي معلمان در ميدان آموزش است. در راستاي پاسخ به مسأله تحقيق، چارچوب مفهومي پژوهش بر اساس نظريات بورديو تدوين گرديد. جهت گردآوري و تحليل داده‌ها از روش تحليل موضوعي بهره گرفته شد. مشاركت‌كنندگان اين تحقيق عبارت بودند از معلمان شهر مشهد كه با استفاده از نمونه‌گيري هدفمند و معيار اشباع نظري با 31 نفر از آن‌ها مصاحبه گرديد. جهت گردآوري داده‌ها نيز از تكنيك مصاحبه نيمه عميق و براي تحليل داده‌ها نيز از تكنيك‌ كدگذاري باز و محوري استفاده گرديد. نتايج تحقيق بيانگر آن است كه عادت‌واره آموزشي معلمان تحت تأثير شرايطي مانند مشكلات اقتصادي، مشكلات منزلتيتبعيضي، اشتغال به شغل دوم آموزشي، اشتغال به شغل دوم غير آموزشي، كاهش عادت‌واره آموزشي و منطق ضد آموزش ميدان آموزش در سال‌هاي اخير كاهش يافته است. با توجه به رابطه متقابل بين ميدان توليد و مصرف، شكل‌گيري پديده سير نزولي عادت‌واره آموزشي عاملان اجتماعي ميدان توليد، عادت‌واره آموزشي عاملان اجتماعي ميدان مصرف را نيز تحت تأثير قرار داده و موجب كاهش آن شده است. بنابراين يكي از چالش‌هاي ميدان آموزش كه كارآمدي آن را نيز با مشكل مواجه ساخته است، ضعف عادتواره آموزشي عاملان اجتماعي ميدان توليد است.