برنامه ايمن سازي تربيتي– اجتماعي با رويكرد آموزه هاي اسلامي: مقايسه اثربخشي و پايداري اثر آن با ايمن سازي در برابر استرس بر خطرپذيري دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر، مقايسه اثربخشي و ميزان پايداري اثر برنامه ايمنسازي تربيتي– اجتماعي با رويكردآموزههاي اسلامي با ايمنسازي در برابر استرس بر خطرپذيري دانش آموزان است. روش تحقيق روش تجربيبا طرح پيشآزمون – پسآزمون با دو گروه آزمايشي و گروه آزمايش بود. نمونهي پژوهش 94 دانش آموزداراي رفتار پرخطر بود كه به صورت تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. ابزار اندازهگيري مقياس رفتارهايپرخطر زاده محمدي و همكاران بود. نتايج حاصل از تحليل كوواريانس كاهش معنادار را در ميانگين نمره هاي خطرپذيري دو گروه آزمايش، و نتايج آزمون توكي تفاوت معنادار در نتايج دو گروه را نشان داد. همچنينآزمون t زوجي نشان داد كه اثر آموزش ايمنسازي تربيتي اجتماعي مبتني بر آموزه هاي اسلامي به مدتشش ماه پايدار است. اين پايداري در برنامه ايمنسازي در برابر استرس ثابت نشد. يافته ها حاكي از آن استكه هر دو برنامه ايمن سازي تربيتي– اجتماعي مبتني بر آموزه هاي اسلامي و ايمنسازي در برابر استرس راميتوان به عنوان گزينه هايي براي كاهش خطرپذيري دانشآموزان در نظر گرفت؛ ليكن برنامه ايمن سازي مبتني بر آموزه هاي اسلامي پايداري اثر بيشتري دارد .