سير تحولي اعتماد در نمونه‌اي از كودكان ايراني

با توجه به نقش تعيين‌كننده اعتماد در سازگاري كودكان و رفتارهاي پرخطر، هدف پژوهش حاضر تعيين سير تحولي اعتماد در نمونه‌اي از كودكان ايراني بود. در مطالعه مقطعي حاضر، از ميان جامعه آماري كليه دانش‌آموزان دبستاني شهر تهران در سال تحصيلي ۹۳-۱۳۹۲، ۲۴۰ دانش‌آموز دبستاني در مقاطع مختلف تحصيلي اول تا ششم ابتدايي به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي در ۴ منطقه تهران انتخاب شدند. از آزمون‌هاي اتمام حجت و اعتماد و همچنين از آزمون سنجش خطرپذيري كودكان در موقعيت‌هاي اجتماعي براي بررسي سير تحولي اعتماد استفاده گرديد. اطلاعات گردآوري شده توسط شاخص‌هاي آمار توصيفي و آمار استنباطي شامل آزمون‌هاي تحليل واريانس يك‌راهه و چندراهه مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. يافته‌ها نشان داد كه با افزايش سن ميزان نرخ اعتماد نيز افزايش مي‌يابد، همچنين نتايج نشان داد كه با افزايش سن با افزايش خطرپذيري روبه‌رو هستيم، كه نمايانگر ارتباط مثبت بين اعتماد و خطرپذيري در اين كودكان مي‌باشد. با توجه به نتايج پژوهش و مشاهده سير صعودي ميزان اعتماد و خطرپذيري در كودكان، لزوم توجه هر چه بيشتر به كودكان به‌عنوان جامعه آسيب‌پذير در مقابل آسيب‌هاي احتمالي و رفتارهاي پرخطر مشخص مي‌شود.