بررسي تأثير مشاوره مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) بر انطباق‌پذيري مسير شغلي دانشجويان

هدف پژوهش حاضر تعيين ميزان تأثير مشاوره مبتني بر پذيرش و تعهد بر انطباق‌پذيري دانشجويان بود. روش پژوهش شبه آزمايشي، با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون پيگيري با گروه گواه بود. جامعه آماري شامل دانشجويان دانشگاه اصفهان بود كه 40 نفر به شيوه‌ي نمونه‌گيري داوطلبانه انتخاب و با گمارش تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه (هر گروه 20 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمايش در 8 جلسه، به‌صورت هفتگي شركت كردند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه انطباق‌پذيري مسير شغلي ( (CAASگردآوري و از طريق تحليل واريانس با اندازه هاي تكراري مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها تفاوت معناداري بين دو گروه در انطباق‌پذيري مسير شغلي و خرده مقياس‌هاي آن درزمينه ي دغدغه، كنجكاوي، كنترل و اعتماد در مرحله پس‌آزمون نشان داد. همچنين نتايج آزمون پيگيري حاكي از پايداري اثر مداخله مشاوره مبتني بر پذيرش و تعهد بر افزايش انطباق‌پذيري و خرده مقياس‌هاي آن بود. در نهايت از مشاوره ي مبتني بر پذيرش و تعهد مي توان به‌عنوان يك روش مؤثر در افزايش انطباق‌پذيري استفاده كرد.