برهمكنش مقادير آب و كودهاي آلي و شيميايي بر بهره وري آب گياه سير در زهك دشت سيستان

در اين تحقيق اثر سطوح مختلف آب آبياري، كود نيتروژن و كود گاوي بر گياه سير مورد بررسي قرار گرفت. آزمايش به صورت طرح كرت‌هاي دوبار خرد شده با چهار سطح عمق آب آبياري (I1 ، I2 ، I3و I4 به ترتيب معادل40%، 60%، 80% و 100 درصد نياز‌آبي‌گياه) و سه سطح نيتروژن(N1، N2وN3  به ترتيب معادل 50،  75 و 100 درصد نياز‌كودي نيتروژن) به عنوان كرت فرعي و سه سطح كود دامي(D1، D2وD3 به ترتيب به مقدار 25، 37.5 و 50 تن در هكتار) به عنوان كرت فرعي فرعي انجام شد. آبياري به صورت قطره اي نواري انجام گرفت. كود نيتروژن در دو مرحله  و كود گاوي در يك مرحله قبل از كاشت به گياه داده شد. در پايان آزمايش پارامترهاي ارتفاع گياه، وزن سيرچه، تعداد سيرچه، عملكرد و بهره‌وري آب آبياري اندازه‌گيري شد. نتايج آزمايش نشان داد اثرات ساده مقدار آب آبياري، كود نيتروژن و كود دامي در سطح احتمال يك و پنج درصد بر تمامي پارامترهاي اندازه‌گيري شده معني‌دار گرديد. بيشترين عملكرد از تيمارهاي 100 درصد مصرف كود و 100درصد نياز آبي به دست آمد اما از اين نظر بين تيمار 100 و 80 درصد نياز آبي تأثير معني‌دار مشاهده نشد. بيشترين مقدار بهره وري آب آبياري در سطح آبياري 60 درصد و سطح كودي 100 درصد (1.48 كيلوگرم بر متر مكعب در هكتار) به دست آمد كه از اين نظر بين تيمار 60% و 80 درصد نياز آبي گياه تفاوت معني‌دار حاصل نشد. مقدار آليسين با كاهش آب آبياري و كاهش مصرف كود كاهش يافت. افزايش كود نيتروژن تا مقدار 75 درصد نياز كودي يعني به مقدار 150 كيلوگرم در هكتار باعث افزايش آليسين شد ولي مقادير بالاتر از آن باعث كاهش مقدار آليسين گرديد. بنابراين با توجه به وضعيت آب موجود در منطقه و كاهش منابع آبي، ‌كاربرد 80 درصد نياز آبي باعث صرفه‌جويي در مصرف آب مي‌گردد بدون آن كه تأثير معني‌دار در كاهش عملكرد داشته باشد. همچنين با توجه به شرايط آب و هوايي خشك منطقه سيستان استفاده از كود گاوي و نيتروژن مي‌‌تواند باعث تعديل خسارات ناشي از تنش خشكي در سير شود.