تاثير تاريخ كاشت و دور آبياري بر عملكرد و اجزاي عملكرد برنج (Oryza sativa L.) در شهرستان رشت

اين پژوهش به‌منظور بررسي تأثير دوره هاي آبياري و تاريخ‌هاي مختلف كاشت بر عملكرد و اجزاي عملكرد برنج رقم هاشمي در سال‌هاي زراعي 1395 و 1396 به‌صورت كرت هاي خردشده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در موسسه تحقيقات برنج كشور (رشت) اجرا شد. آبياري در چهار سطح (غرقاب كامل، دور هاي آبياري 5، 10 و 15 روزه) به عنوان عامل اصلي و تاريخ كاشت در سه سطح (اول ارديبهشت، 20 ارديبهشت و 10 خرداد) به عنوان عامل فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه اثر آبياري و تاريخ كاشت بر عملكرد شلتوك در سطح يك درصد معني‌دار شد. بيش ترين مقادير عملكرد زيستي در تيمار دور آبياري غرقابو پنج‌روزه با ميانگين به ترتيب 10960 و 10238 كيلوگرم در هكتار و در تاريخ كاشت يك و 20 ارديبهشت با ميانگين 10553 و 10397 كيلوگرم در هكتار به دست آمد. بيشترين وزن صد دانه در تاريخ كاشت 20 ارديبهشت و 10 خرداد ، بيش ترين تعداد خوشه در بوته در تيمار غرقاب و در تاريخ كاشت دوم و بيش ترين دانه پر در خوشه در تيمار غرقاب دائم مشاهده شد. همچنين بيش ترين تعداد دانه پوك در تيمار آبياري 15 و 10 روزه و تاريخ كاشت 10 خرداد مشاهده گرديد.نتايج نشان داد كه آبياري غرقاب با عملكرد دانه 4271 كيلوگرم در هكتار، بيش ترين عملكرد دانه را داشت. تيمارهاي دور آبياري 10 و 15 روزه عملكرد دانه كم تري نسبت به تيمار غرقاب و دورآبياري 5 روزه داشتند. در دو سال زراعي آزمايش، تاريخ كاشت 20 ارديبهشت بيش ترين عملكرد دانه با ميانگين 3820 كيلوگرم در هكتار را داشت. در اين آزمايش، تاريخ كاشت 20 ارديبهشت مطلوب ترين شرايط محيطي براي رشد را داشت و از ثبات عملكرد خوبي برخوردار بود.