بررسي رابطه باورهاي فراشناختي باكيفيت زندگي و سلامت رواني بيماران سرطاني: يك مطالعه مورد شاهدي

مقدمه: بيماران سرطاني دچار مشكلات جسمي، رواني و اجتماعي زيادي مي شوند كه ممكن است اين مشكلات باعث اختلال در روند كيفيت زندگي آنان گردد. روانشناسان معتقدند وجود نگرش شناختي خاص آن ها به زندگي مي تواند در سلامت رواني و درنهايت كيفيت زندگي آنان دخالت داشته باشد. لذا اين پژوهش باهدف تعيين رابطه باورهاي فراشناختي باكيفيت زندگي و سلامت رواني بيماران سرطاني انجام شد. روش كار: در اين مطالعه مورد شاهدي با توجه به محدود بودن جامعه پژوهش، در گروه مورد تعداد 50 بيمار زن مبتلابه سرطان و در گروه شاهد تعداد 50 زن فاقد بيماري سرطان (همسان شده ازنظر سن و جنس) مراجعه كننده به بيمارستان 5 آذر گرگان (1394) به صورت نمونه گيري در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه هاي باورهاي فراشناختي، كيفيت زندگي و سلامت رواني بود. پايايي ابزارها از طريق آزمون آلفا كرونباخ سنجيده شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS16 و با استفاده از آزمون توصيفي و استنباطي (آزمون همبستگي پيرسون، تي تست) مورد تجزيه وتحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج نشان داد بيشترين رده سني در هردو گروه بين 40 تا 50 سال بود. آزمون همبستگي پيرسون نشان داد بين باورهاي فراشناختي باكيفيت زندگي در بيماران سرطاني رابطه منفي و معناداري وجود دارد (05/0 P). ولي در بيماران غير سرطاني رابطه معناداري وجود ندارد (05/0 P). همچنين بين باورهاي فراشناختي با سلامت رواني در هر دو گروه رابطه مثبت و معناداري وجود داشت (05/0 P). آزمون تي تست نشان داد كه اختلاف معناداري بين ميانگين كيفيت زندگي در دو گروه مطالعه وجود دارد (05/0 P). نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي اين پژوهش، بين حيطه هاي فراشناختي باكيفيت زندگي و سلامت رواني بيماران سرطاني در مقايسه با افراد غير سرطاني، رابطه وجود دارد و با توجه به اهميت و ضرورت آگاهي هاي فراشناختي، در نظر گرفتن اين راهبرد در برنامه هاي آموزشي و مداخلات روان شناختي، مي تواند در بهبود وضعيت سلامت رواني و افزايش كيفيت زندگي بيماران سرطاني مؤثر باشد.