رابطه باورهاي فراشناخت با گرايش به مصرف مواد روانگردان در پرستاران بيمارستان‌هاي شهر كرمانشاه

مقدمه: از آنجايي كه پرستاران بزرگترين گروه كاري در بيمارستان ها هستند و نقش حياتي در سيستم مراقبتي درماني كشورها ايفا مي كنند و نيز به عنوان يكي از مهمترين اعضاي تيم بهداشتي تأثير بسيار مهمي در سلامت فرد و جامعه دارند. بنابراين پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه باورهاي فراشناختي با گرايش به مصرف مواد روانگردان در پرستاران انجام شد. روش كار: پژوهش توصيفي همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه پرستاران بيمارستان هاي شهر كرمانشاه در سال 1395 بود كه به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي تعداد 350 نفر از بين آنها انتخاب شد. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه فرم كوتاه باورهاي فراشناختي ولز و كرترايگت (2004) و پرسشنامه گرايش به مصرف مواد روانگردان بهره مند و همكاران (2014) بود. اطلاعات جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS22 و آزمون هاي همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: نتايج يافته هاي پژوهش نشان داد كه رابطه معناداري بين مؤلفه هاي باورهاي فراشناخت با گرايش به مصرف مواد روانگردان وجود دارد و اين رابطه در سطح (001/0 P) معني دار است. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه نمره كل باورهاي فراشناخت با ضريب تأثير 52/0 توان پيش بيني را براي گرايش به مصرف مواد روانگردان دارد. نتيجه گيري: بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه خرده مقياس هاي باورهاي فراشناخت توان پيش بيني گرايش به مصرف مواد روانگردان را دارند، به اين صورت كه اين خرده مقياس ها هر كدام جداگانه و نيز به همراه با هم در گرايش به مصرف مواد روانگردان مرتبط اند.