طراحي و تدوين الگوي جامع ارزشيابي كيفيت تدريس اساتيد: مطالعه موردي دانشگاه رازي

هدف اين پژوهش، تدوين الگوي جامع ارزشيابي كيفيت تدريس اساتيد با روش پژوهشي توصيفي-پيمايشي بود. جامعه آماري را اعضاي هيئت‌علمي تمام‌وقت استخدام شده در دانشگاه رازي تشكيل دادند (224=N). براي نمونه‌گيري از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده و كاربرد جدول بارتلت (132=n) بهره گرفته شد. روايي ابزار با پانل متخصصين و پايايي آن از طريق ضريب آلفاي كرونباخ محاسبه شد (0.83). در تحليل داده‌ها، از آماره‌هاي ميانگين و انحراف معيار و روش‌هاي آماري استنباطي شامل تحليل عاملي و تحليل رگرسيون گام‌به‌گام توسط نرم‌افزار SPSS14 استفاده شد. نتايج نشان داد كه اساتيد دانشگاه رازي از كيفيت موجود ارزشيابي چندان خرسند نيستند. مهم‌ترين تهديدكننده ارزشيابي، سخت‌گيري يا آسان‌گيري استاد، جدي نگرفتن فرم‌ها و عدم دقت دانشجويان بود. روش و زمان مناسب ارزشيابي، افراد باصلاحيت براي ارزشيابي و شيوه مناسب در انعكاس نتايج، مهم‌ترين پيشگوكننده‌هاي كيفيت ارزشيابي بودند. پنج مقوله مناسب ارزشيابي شامل رفتار مدرس، مديريت تدريس، خصوصيات شخصيتي، نوآوري در تدريس، توانايي پرورش روحيات، از تحليل عاملي استخراج گرديد. درنهايت، الگوي جامع كيفيت تدريس ارائه شد.