طراحي برنامه درسي سواد حقوقي

هدف اين پژوهش، دستيابي به چارچوب برنامه درسي آموزش سواد حقوقي بود. اين پژوهش كيفي و به روش مطالعه موردي است. رويكرد تحليلي در تدوين چارچوب بر اساس رويكرد بازآفريني بافت محوراست. مشاركت‌كنندگان در پژوهش متشكل از 15 نفر از قضات، وكلا و متخصصين رشته حقوق و برنامه درسي بودند؛ كه با رويكرد نمونه‌گيري هدفمند و روش نمونه‌گيري معيار انتخاب شدند. معيار كفايت تعداد مشاركت‌كنندگان، اشباع نظري بود. ابزار گردآوري داده‌هاي كيفي پژوهش، مصاحبه عميق نيمه‌ساخت‌مند بود. اعتباريابي داده‌هاي ‌كيفي از طريق اعتبارپذيري و اعتمادپذيري با استفاده از تكنيك همسوسازي داده‌ها صورت گرفت. با توجه به روش كيفي پژوهش از شيوه تحليل مضمون (شامل مضامين پايه، سازمان دهنده و فراگير) با استفاده از نرم‌افزار N-Vivo11 براي تشكيل شبكه مضامين برنامه درسي آموزش سواد حقوقي استفاده شد. نتايج پژوهش، بيانگر وجود نه مضمون سازمان دهنده در حوزه عناصر نه‌گانه برنامه درسي (هدف، محتوا، فعاليت يادگيرنده، منابع و مواد كمك‌آموزشي، راهبردهاي ياددهي يادگيري، زمان آموزش، فضاي آموزش، گروه‌بندي فراگيران و ارزشيابي) بود و مضمون‌هاي مذكور داراي حدود 31 مضمون پايه بودند كه ‌بايد در دستيابي به چارچوب برنامه درسي آموزش سواد حقوقي، مورد توجه قرار گيرند.