بررسي نقش مؤلفه‌هاي شايستگي مرتبط با فناوري در برنامه درسي

هدف اين پژوهش بررسي نقش مؤلفه‌هاي شايستگي مرتبط با فناوري در برنامه درسي بود. اين پژوهش در دو بخش كيفي و كمي انجام شد. در بخش كيفي با استفاده از روش تحليل مضمون، مؤلفه‌هاي شايستگي مرتبط با فناوري از مقالات و اسناد شناسايي و با استفاده از نرم‌افزار Maxqda12 كدگذاري و با روش آترايد استرلينگ قالب مضامين طراحي شد. انتخاب نمونه، از طريق نمونه‌گيري هدفمند انجام و تا سر حد اشباع (22 مقاله) ادامه يافت. به‌منظور تعيين روايي محتوايي از نظر خبرگان و براي سنجش پايايي، از ضريب هولستي (0.818) بهره گرفته شد. در روش كمي، از نوع توصيفي پيمايشي، ابتدا پرسشنامه اوليه ساخته شد و روايي محتوايي پرسشنامه توسط 10 نفر از اساتيد و آگاهان خبره مورد تأييد قرار گرفت. پايايي آن نيز با روش آلفاي كرونباخ به مقدار 0.85 تأييد شد، پرسشنامه نهايي پس از اجرا در ميان هنرآموزان هنرستان‌هاي فني و حرفه‌اي با كمك نرم‌افزار SPSS19 مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. حجم نمونه در بخش كمي طبق فرمول كوكران 384 نفر در نظر گرفته شد. از نتايج بخش كيفي دو مؤلفه دانش و مهارت استخراج شد و يافته‌هاي بخش كمي نشان داد نقش مؤلفه دانش با (12.365= t و P 0/01 ) و مؤلفه مهارت با (5.229= t و P 0/01 ) شايستگي‌هاي مرتبط با فناوري در برنامه درسي بيش‌ازحد متوسط است. نتايج آزمون فريدمن نقش مؤلفه دانش از شايستگي‌هاي مرتبط با فناوري در برنامه درسي را بالاتر از نقش مهارت نشان داد.