اثر توان‌بخشي شناختي حافظه كاري بر بهبود نشانگان رفتاري (كم‌توجهي و تكانشگري) كودكان مبتلا به اختلال نقص توجه بيش‌فعالي

مقدمه: اختلال نقص توجه/ بيش فعالي با ناكارآمدي عملكردهاي اجرايي ازجمله حافظه كاري همراه است. حافظه كاري مي‌تواند با استفاده از تمرينات توان‌بخشي شناختي موردترميم قرار گيرد. مطالعه حاضر باهدف نشان دادن تأثير توان‌بخشي شناختي حافظه كاري بر بهبود نشانگان رفتاري كودكان مبتلا به اختلال نقص توجه / بيش فعالي صورت گرفته است. روش : اين پژوهش از نوع شبه آزمايشي است كه در آن از طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل استفاده شده است. نمونه مورد بررسي در اين مطالعه 30 كودك مبتلا به اختلال نقص توجه / بيش فعالي بوده است كه به‌طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. دو گروه (آزمايش و كنترل) ازنظر سن و هوش كلامي و عملي همسان‌سازي شده بودند. گروه آزمايش طي ده جلسه 1 ساعته دو روز در هفته تحت توان‌بخشي شناختي قرار گرفتند. افراد هر دو گروه كنترل و آزمايش در جلسه اول و آخر درمان مورد ارزيابي قرار گرفتند. علائم رفتاري كودكان مبتلا توسط پرسشنامه پروفايل اختلال كمبود توجه/بيش فعالي سوانسون و نولان پلهام SNAPIV ارزيابي شده است. داده هاي اين پژوهش با آزمون آماري تي مستقل، تحليل كوواريانس و به كمك نرم‌افزار SPSS.20 تجزيه‌وتحليل شدند. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد كه نشانگان رفتاري كم‌توجهي و تكانشگري گروه درمان در مقايسه با گروه كنترل بعد از گذراندن جلسات توان‌بخشي بهبود پيدا كرده است و اين تفاوت در سطح 0/001=P معنادار است. نتيجه‌گيري: نتايج حاصل از تحليل آماري داده ها نشان مي دهد كه درمان توان‌بخشي شناختي حافظه كاري موجب بهبود علائم رفتاري كودكان مبتلا به اختلال نقص‌توجه / بيش فعالي شده است.