عامل القايي هايپوكسي يك آلفا، فاكتور رشد اندوتليال عروق و يك جلسه تمرين شناي زير آبي

سابقه و هدف: سطوح سرمي عامل القايي هايپوكسي يك آلفا (HIF-1α) و عامل رشد اندوتليال عروق (VEGF)  به عنوان فاكتورهاي مهم در فرايند رگ زايي، با فعاليت ورزشي تغيير مى كنند. هدف از تحقيق حاضر، بررسي پاسخ سطوح سرمي HIF-1α، VEGF و درصد اشباع اكسيژن مويرگي محيطي (SpO2) متعاقب 1 جلسه تمرين شناي زير آبي در مردان جوان بود. مواد و روش ها: ده شناگر مرد (ميانگين سن 26/2± 30/23 سال و شاخص توده بدني 91/3± 80/23 كيلوگرم بر متر مربع)، داوطلبانه در اين تحقيق شركت كردند. تمرين شامل 20 متر شناي زير آبي بود كه 10 بار تكرار شد و بين هر 2 تكرار نيز 1 دقيقه استراحت در نظر گرفته شده بود. نمونه‌گيري خون، قبل، بلافاصله و 2 ساعت پس از اجراي تمرين انجام شد. ميزان SpO2 قبل، بلافاصله پس از هر تكرار و 1 دقيقه بعد از اتمام تمرين اندازه‌‌گيري شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آناليز واريانس با اندازه‌گيري‌هاي مكرر و آزمون تعقيبي بونفروني در سطح معناداري(05/0=P )يافته‌ها: يك جلسه تمرين شناي زير آبي، موجب افزايش معنادارVEGF  سرم بلافاصله پس از تمرين شد (02/0=P) و 2 ساعت پس از تمرين به حدود سطح پايه بازگشت (67/0=P). سطح سرميHIF-1α  بلافاصله پس از تمرين تغيير معناداري نداشت (99/0=P)، اما 2 ساعت پس از تمرين كاهش معناداري داشت (01/0=P). علاوه بر آن، تغيير معناداري در ميزان SpO2 در هر 2 زمان پس از تمرين مشاهده نشد (05/0=P).   نتيجه گيري: به نظر مي رسد تمرينات شناي زير آبي، با كاهش سطح سرمي HIF-1α  و افزايش سطح سرمي VEGF مي تواند به عنوان يك عامل در شروع فرايندهاي رگ زايي مشاركت داشته باشد و در جهت افزايش چگالي مويرگي در ورزشكاران مورد مطالعه قرار گيرد.