مقايسه تاثير تمرينات تعادلي با و بدون لباس فضايي بر تعادل و الگوي راه رفتن سالمندان

مقدمه و هدف: تعادل به عنوان شاخصي براي تعيين ميزان استقلال سالمندان در انجام فعاليت هاي روزمره محسوب مي شود. هدف از اين تحقيق مقايسه تاثير تمرينات تعادلي با و بدون لباس فضايي بر تعادل و الگوي راه رفتن سالمندان بود. مواد و روش ها: تعداد 36 سالمند با ميانگين سن 6.86 ± 76.94 سال و وزن 45.90 ± 72.80 كيلوگرم به صورت هدفمند و داوطلبانه انتخاب و سپس به طور تصادفي در سه گروه كنترل، بدون لباس فضايي و با لباس فضايي قرار گرفتند. گروه هاي با و بدون لباس فضايي به مدت شش هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه 60 دقيقه به انجام تمرينات تعادلي پرداختند، در حالي كه گروه كنترل در اين مدت هيچ فعاليت بدني موثر نداشتند. در ابتدا و انتهاي تحقيق تعادل با آزمون برگ و الگوي راه رفتن با آزمون تينيتي اندازه گيري شد. داده ها با استفاده از آزمون آنوا با اندازه هاي تكراري تجزيه و تحليل گرديد. يافته ها: بين تعادل سه گروه تفاوت معني داري مشاهده نشد (0.202=P). بين الگوي راه رفتن سه گروه تفاوت معني داري مشاهده شد (0.047=P)، به طوري كه گروه با لباس فضايي بهبود معني داري نسبت به گروه كنترل داشت (0.012=P). نتيجه گيري: انجام تمرينات تعادلي با لباس فضايي مفيد تر از انجام ندادن آن در بهبود الگوي راه رفتن سالمندان است. انجام تمرينات تعادلي با لباس فضايي به عنوان يك روش موثر براي سالمندان توصيه مي شود.