بررسي تأثير كيفيت گزارشگري مالي بر رابطه بين بيش‌اطميناني مديريت و كارايي سرمايه‌گذاري در شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

ويژگي هاي شخصيتي مديران مي تواند بر تصميمات سرمايه گذاري شركت تأثير گذارد. يكي از مهمترين ويژگي هاي شخصيتي مديران، بيش اطميناني است كه بر ريسك پذيري تأثير دارد. بيش اطميناني يا اعتماد بيش از حد به خود مي تواند به عنوان يك اعتقاد بي اساس در مورد توانايي هاي شناختي، قضاوت ها و استدلال شهودي فرد تعريف شود. مديران بيش اطمينان دقت اطلاعات خود و به تبع آن سودها و جريان هاي نقدي آتي واحد تجاري خود را بيش از حد تخمين مي زنند و ممكن است اقدام به سرمايه گذاري در طرح هايي نمايند كه فاقد جريان نقدي مورد نياز براي كسب بازده مورد انتظار سهامداران باشد. هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير كيفيت گزارشگري مالي بر رابطه بين بيش اطميناني مديريت و كارايي سرمايه گذاري در شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. جامعه آماري پژوهش را 112 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال هاي 1386 تا 1394 تشكيل مي دهد. در اين پژوهش، براي اندازه گيري بيش اطميناني مديريت از سنجه مبتني بر سوگيري مديران در پيش بيني سود استفاده شده است. كيفيت گزارشگري مالي مورد نظر در اين پژوهش نيز براي هر شركت سال با استفاده از داده هاي حسابداري براي يك دوره پنج ساله و با به كارگيري رگرسيون غلتان اندازه گيري شده است. نتايج حاصل از آزمون فرضيه اول پژوهش نشان مي دهد بيش اطميناني مديريت منجر به كاهش كارايي سرمايه گذاري مي گردد. همچنين، نتايج آزمون فرضيه دوم پژوهش نشان مي دهد كيفيت گزارشگري مالي رابطه بين بيش اطميناني مديريت و كارايي سرمايه گذاري را تضعيف مي كند. بر اساس بررسي هاي بيشتر، رابطه اندازه شركت، رشد فروش و نسبت وجوه نقد عملياتي با كارايي سرمايه گذاري، معنادار است