تأثير تجديد ارائه صورت‌هاي مالي بر سياست نگهداشت وجه نقد

هدف از اين پژوهش، بررسي تأثير تجديد ارائه صورت‌هاي مالي بر سياست نگهداشت وجه نقد است. شركت‌ها معمولاً مبالغ قابل‌توجهي از وجه نقد را در ترازنامه خود به دليل نقص‌هاي بازار سرمايه همچون عدم تقارن اطلاعاتي، مشكلات نمايندگي، هزينه‌هاي دادوستد و هزينه‌هاي تأمين مالي خارجي، نگهداري مي‌كنند. از طرفي، تجديد ارائه صورت‌هاي مالي مي‌تواند بر سطح نگهداشت وجه نقد و ارزش بازار آن اثرگذار باشد. اين پژوهش از نوع علّي، پس رويدادي و كاربردي است. جهت انجام اين پژوهش، نمونه آماري شامل 155 شركت پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طي دوره زماني 1388 تا 1395 انتخاب گرديد. براساس تجزيه‌وتحليل رگرسيون خطي چند متغيره، يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه مطابق با تئوري تقويت كنترل سهامداران، تجديد ارائه صورت‌هاي مالي منجر به كاهش سطح نگهداشت وجه نقد مي‌شود. همچنين در راستاي تئوري نمايندگي، تجديد ارائه صورت‌هاي مالي منجر به كاهش ارزش بازار نگهداشت وجه نقد از ديدگاه سرمايه‌گذاران خواهد شد. به‌عبارتي ديگر، تجديد ارائه صورت‌هاي مالي توسط سرمايه‌گذاران به عنوان سيگنالي منفي تعبير مي‌شود.