اثر پراكندگي جغرافيايي بر مديريت سود برپايۀ اقلام تعهدي و مديريت سود برپايۀ فعاليتهاي واقعي

مديريت سود به مداخله عمومي مديريت در فرآيند تعيين سود كه غالباً در راستاي اهداف دلخواه مديريت هست، اطلاق مي‌گردد. در كتاب‌شناسي حسابداري، متداول‌ترين روش‌ها براي مديريت كردن سود، مديريت سود بر پايه اقلام تعهدي و مديريت سود بر پايه فعاليت‌هاي واقعي است. پژوهش حاضر، به بررسي چگونگي اثرگذاري پراكندگي جغرافيايي يك شركت بر گزينش‌هاي مديريت سود از ميان مديريت سود بر پايه فعاليت‌هاي واقعي و مديريت سود بر پايه اقلام تعهدي دنبال شده است. اين پژوهش، ازلحاظ هدف، بنيادي تجربي و از لحاظ ماهيت، همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش شركت‌هاي پذيرفته ‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازۀ زماني سال‌هاي 1386 تا پايان 1394 است. براي جمع‌آوري اطلاعات و داده‌هاي مالي 105 شركت از صنايع مختلف، از روش نمونه‌گيري حذف سامانمند، كتابخانه‌اي و اسناد كاوي استفاده مي‌شود. در راستاي هدف پژوهش، دو فرضيه تدوين شد و با استفاده از مدل‌هاي رگرسيون چند متغيره و روش تي استيودنت، به آزمون هريك از فرضيه‌هاي پژوهش پرداخته شد. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد، شركت‌هايي كه از نگاه جغرافيايي پراكنده‌اند در هم سنجي با شركت‌هاي ديگر، سطح پايين‌تري از مديريت سود بر پايه اقلام تعهدي و هم‌چنين مديريت سود بر پايه فعاليت‌هاي واقعي را دارند.