ارزيابي طرح مديريت ناحيه‌محوري مبتني بر معيارهاي شهرداري الكترونيك با مدل ويكور (مطالعۀ موردي: منطقۀ 6 و 15 شهرداري تهران)

در سال‌هاي اخير، شهرداري تهران به تهيه و اجراي طرح‌هايي در ابعاد محله و ناحيه پرداخته است تا امكانات شهري راحت‌تر در اختيار شهروندان قرار بگيرد. يكي از مهم‌ترين اين طرح‌ها، طرح مديريت ناحيه‌محوري شهرداري تهران است. زماني كه اين طرح اجرا شد (1387)، استقرار شهرداري الكترونيك از اهداف آن بود. درواقع ناحيه‌محوري مهم‌ترين طرح مديريت پايين به بالا، تمركززدا و مشاركتي است كه براي رفع نابساماني‌ها و مشكلات توسعه اجتماعي و فضايي شهر تهران طرح‌ريزي شد. هدف مقاله كاربردي حاضر ارزيابي طرح مديريت ناحيه‌محوري مبتني بر معيارهاي شهرداري الكترونيك با مدل ويكور است. در تجزيه و تحليل داده‌هاي پژوهش به‌منظور شناسايي شاخص‌هاي مهم از روش دلفي فازي و نظر خبرگان استفاده شد. سپس بررسي شاخص‌هاي پژوهش از نظر اهميت و تأثير، به‌كمك تحليل مسير و تحليل عاملي تأييدي و معادلات ساختاري صورت گرفت و مدل مفهومي اين مقاله ارائه شد. با استفاده از مدل ويكور، نواحي شهرداري مناطق 6 و 15 از نظر شاخص‌هاي پژوهش رتبه‌بندي و مقايسه شدند. تجزيه و تحليل داده‌ها در نرم‌افزارهاي آماري SPSS، SPLS و ترسيم نقشه‌ها در نرم‌افزار ArcMap صورت گرفت. نتايج تحليل براساس مدل ويكور نشان مي‌دهد وضعيت نواحي منطقه 6 از منطقه 15 بهتر است و بالاترين رتبه‌ها براي نواحي 1 و 5 شهرداري منطقه 6 با امتياز Q 0.957 و 1000 است. همچنين با استفاده از SPLS در اين پژوهش، برازش مناسب مدل‌هاي اندازه‌گيري در سطح نمونه مورد مطالعه تأييد شد؛ بنابراين پيشنهاد مي‌شود به‌منظور ارتقاي يكسان همه ابعاد (منابع انساني، اقتصادي، جغرافيايي و...) مديريت همه‌جانبه شهرداري ناحيه عملي شود كه تحقق اين مهم مستلزم تعاملات دائمي، كارآمد و مستمر با نهادهاي بالادستي و پايين‌دستي است.