اثربخشي درمان متمركز بر هيجان بر بدتنظيمي هيجاني، افكار خودكشي و نااميدي در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس سانحه

اهداف: اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) يكي از عوارض برجسته رواني ناشي از جنگ است كه در جانبازان ديده مي شود. درمان متمركز بر هيجان، يك مداخله كوتاه مدت است كه مي تواند مجموعه اي از تخريب هاي اين اختلال را مورد هدف قرار دهد. هدف پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي درمان متمركز بر هيجان بر بدتنظيمي هيجاني، افكار خودكشي و نااميدي جانبازان مبتلا به PTSD بود.مواد و روش ها: در اين پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل در سال 1395، تعداد 50 نفر از جانبازان مبتلا به PTSD مراجعه كننده به بيمارستان روان پزشكي ايثار اردبيل به روش نمونه گيري دردسترس انتخاب شده و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. داده ها با استفاده از چك ليست اختلال استرس پس از سانحه نسخه نظامي، پرسش نامه نااميدي بك، مقياس انديشه پردازي خودكشي بك و مقياس مشكل در تنظيم هيجان گردآوري شدند. سپس جلسات درمان متمركز بر هيجان به مدت 8 جلسه 1.5ساعته براي گروه آزمايش اجرا شد. داده ها توسط آزمون آماري تحليل كوواريانس چندمتغيري در نرم افزار آماري SPSS 23 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.يافته ها: بعد از كنترل اثرات پيش آزمون، بين ميانگين نمرات پس آزمون دو گروه در هر يك از متغيرهاي بدتنظيمي هيجاني، افكار خودكشي و نااميدي تفاوت معني دار وجود داشت (P 0/05).نتيجه گيري: آموزش درمان متمركز بر هيجان مي تواند بدتنظيمي هيجاني، افكار خودكشي و نااميدي جانبازان مبتلا به PTSD را كاهش دهد.