تاثير امولسيفايرها و صمغهاي بومي روي تشكيل و برخي ويژگي‌هاي فيزيكي و رئولوژيكي نانوامولسيون اسانس روغني پوست پرتقال

در اين پژوهش، تاثير نوع امولسيفاير (Tween 80، Tween 60، Tween 20، كازئينات سديم، WPC و WPI)، نسبت امولسيفاير (Tween 80) به فاز روغني (اسانس روغني پوست پرتقال) در هشت سطح (1، 1.5، 1.75، 2، 2.25، 2.5، 2.75 و 3 : 1) و امكان به كارگيري شكل كامل، بخش محلول و نامحلول دو نوع صمغ بومي (صمغ فارسي و كتيرا) به صورت تكي و تركيبي در فرمولاسيون، بر تشكيل و برخي ويژگي هاي نانوامولسيون هاي تهيه شده از اسانس روغني پوست پرتقال بررسي شد. براي توليد نانوامولسيون ها از روش امولسيون سازي با فراصوت استفاده شد و ميانگين اندازه قطرات (Z-average)، شاخص بس پاشيدگي (PDI)، گرانروي، رفتار جرياني نانوامولسيون ها، پايداري فيزيكي فرمولاسيون هاي منتخب در دماي ˚C25 به مدت 90 روز و همچنين مقدار انرژي مصرفي در طي فرايند بررسي شد. نتايج نشان داد كه غلظت امولسيفاير يا نسبت امولسيفاير به فاز روغني (Surfactanttooil ratio, SOR) تاثير معني داري (P 0.0001) بر ويژگي هاي اندازه گيري شده داشتند و نمونه هاي توليد شده با نسبت 1:2 (امولسيفاير : اسانس) كمترين مقدار Z-average را دارا بودند. در ضمن، امكان حذف امولسيفاير (T-ween 80) با جايگزيني آن توسط صمغ ها و امولسيفايرهاي پروتئيني براي تشكيل نانوامولسيون پايدار ميسر نگرديد. در ادامه مشخص شد كه تنها بخش محلول صمغ فارسي و كتيرا (به صورت تكي و تركيبي) قابليت به كارگيري در ساختار و تشكيل نانوامولسيون هاي پايدار را داشتند و حضور آن ها در فرمولاسيون تاثير معني داري (P 0.0001) بر ويژگي هاي اندازه گيري شده داشت. همچنين، رفتار جرياني نانوامولسيون هاي توليد شده نيوتني بود و تاثير مدت زمان نگهداري بر مقدار Z-average نمونه ها نيز معني دار بود (P 0.0001).