بررسي تأثير انرژي‌هاي تجديدپذير بر سرانه رشد اقتصادي واقعي ايران

توسعه انرژي‌هاي تجديدپذير منجر به كمك به تحقق اهداف توسعه اقتصادي، اجتماعي و زيست‌محيطي كشور مي‌شود كه از عوامل اساسي در رسيدن به توسعه پايدار در هر كشوري مي باشد. اين مقاله به بررسي تاثير انرژي پاك بر سرانه رشد اقتصادي واقعي در كشور ايران طي دوره 1391-1346 مي‌پردازد. براي دستيابي به هدف مطالعه، از مدل خود رگرسيوني با وقفه توزيعي (ARDL) و روش هم انباشتگي براي تعيين وجود رابطه كوتاه و بلندمدت بين متغيرها بكار گرفته شده است. نتايج نشان داد كه سرعت تعديل مدل تصحيح خطا نسبتا بالا است و اين مدل قادر است در هر دوره به ميزان 61 درصد از خطاي عدم تعادل كوتاه‌مدت، براي دستيابي به تعادل بلندمدت را تعديل نمايد. طبق برآورد انجام شده، رابطه بين سرانه رشد اقتصادي واقعي و مصرف انرژي هاي تجديدپذير و مصرف مواد سوختني و بازيافتي و مصرف انرژي الكتريكي چه در كوتاه مدت و چه بلند مدت، منفي مي باشد. همچنين نتايج بلندمدت حاكي از آن است كه يك رابطه منفي معني‌دار بين مصرف انرژي الكتريكي، مصرف انرژي هاي تجديدپذير و مصرف مواد سوختني و بازيافتي با سرانه رشد اقتصادي واقعي وجود دارد، به‌طوري‌كه در بلندمدت مصرف يك درصد از متغيرهاي مذكور سرانه رشد اقتصادي واقعي را به ترتيب 71/0، 72/0 و 79/0 درصد كاهش مي‌دهد.