مدل تأثير سرمايه‌ي فكري بر عملكرد كلي سازمان

عملكرد سازمان تحت‌تأثير عامل‌هاي گوناگوني‌ست كه در روند دست‌يابي به هدف‌هاي تعيين‌شده، نقش بسزايي دارند. منابع انساني در سازمان، به‌عنوان يك دارايي و نوع تعامل‌هاي آن‌ها در داخل و خارج از سازمان، ازجمله عامل‌هايي‌ست كه مي‌تواند پيش‌بيني كننده‌ي برآمدهاي عملكردي سازمان باشد. بر همين اساس سازمان‌ها با توجه به نوع فعاليت خود، نيازمند توجه به سرمايه‌ي فكري خود و فراهم‌آوردن بستري مناسب براي بهبود فرايندهاي كاري آن‌ها هستند تا به‌واسطه‌ي آن، پيوسته ميزان كارآمدي كاركنان و سطح‌هاي عملكرد خود را ارتقا دهند. علاوه بر اين، نوع پيوندها و ارتباط‌ها در حوزه‌ي كسب‌وكار و نيز نداشتن اطلاعات كافيِ تصميم‌گيرندگان در سازمان از تغييرهاي بازار، هركدام مي‌تواند نقش تعيين‌كننده‌اي در فرايندهاي كاري سازمان ايفا كنند. هدف از پژوهش پيشِ رو، بررسي تأثير مؤلفه‌هاي سرمايه‌ي فكري در قالب سرمايه‌هاي سازماني، انساني و مشتري بر عملكرد كلي سازمان در قالب عملكرد بازار و سازمان، با توجه به نقش سرمايه‌ي اجتماعي، پيوندهاي كسب‌وكار و نبود اطمينان محيطي‌ست.